Epische doom metal die je meeneemt naar de begindagen van Candlemass (het meesterwerk Epicus Doomicus Metallicus). Combineer dat met de stijlkenmerken van Black Sabbath en je weet ongeveer wat je kunt verwachten van Desolate Pathway. Zelfs de sound is old school. Twee jaar terug bracht de Britse band rond gitarist Vince Hempstead (ex-Pagan Altar) het debuutalbum Valley Of The King uit. Van een band is nauwelijks nog sprake, maar er is wel een nieuw album. De wortels zijn nog altijd sterk verankerd in de jaren tachtig en de melodielijnen op Of Gods And Heroes roepen nog een band in herinnering; Iron Maiden.
Desolate Pathway is geen band meer, want bassist Jim Rumsey en zanger Simon Stanton zijn vertrokken. Vince Hempstead vormt nu een duo met Mags, de dame achter het drumstel. De zang van Simon had wel iets weg van zowel Robert Lowe en Messiah Marcolin en dat verstekte op het debuut de overeenkomst met Candlemass. Voor wie de band kent zal het even wennen zijn dat Vince nu zelf de vocalen doet, maar hij doet dat zeker niet onverdienstelijk. Mags neemt de backing vocals voor haar rekening en ook dat pakt goed uit. Voor de opnames zijn een aantal bassisten uitgenodigd om mee te werken en Kostas Salomidis (Sorrows Path) heeft voor Into The Realms Of Poseidon de leadgitaarpartijen ingespeeld.
Om eerlijk te zijn weet de opener The Old Ferryman niet direct te overtuigen, maar dat blijkt dan ook de enige track op deze plaat te zijn waarop dit van toepassing is. Met als thema de Griekse mythologie is het een heerlijke luisterplaat, vooropgesteld dat je openstaat voor de enorme dosis klassieke heavy metal en een passende ouderwetse sound. Wanneer je Into The Realms Of Poseidon hebt gehoord, laat de connectie met het vroege geluid van Iron Maiden je echt niet meer los. Luister bijvoorbeeld naar Enchanted Voices en je herkent Piece Of Mind. De muziek is er duidelijk door genspireerd, maar er komen meer fragmenten van bekende platen uit die periode naar boven borrelen, zoals ingetogen passages van het vroege Metallica.
Of Gods And Heroes is voor mij vooral een uitstekend uitgewerkt feest der herkenning. Het album heeft in elk geval aangezet tot het beluisteren van een flink aantal oude platen. Vernieuwend is het dan ook niet, maar ook zonder de connectie met de jaren tachtig is Of Gods And Heroes de moeite waard. Het is prettig luisterbare, atmosferische doom die na iedere luisterbeurt beter wordt. Een echte groeiplaat dus.
Tracklist:
1. Intro
2. The Old Ferryman
3. The Perilous Sea
4. Medusas Lair
5. Into The Realms Of Poseidon
6. Enchanted Voices
7. Gods Of The Deep
8. The Winged Divinity
9. Trojan War
.jpeg){kind=small}
