Vorig jaar vertrok de talentvolle toetseniste Marianthie Makropoulou om zich volledig te kunnen richten op haar muzikale studie. Erg jammer, want zij zorgde onder andere voor de memorabele passage in Torn Apart. Maar niet getreurd, de jonge, klassiek geschoolde pianist Leonidas Diamantopoulos, die tevens actief is in de progressieve band Manhattan Project, volgt haar op en zorgt voor een heel ander geluid. Veel symfonischer en epischer. Ook de productie zorgt voor een heel ander gevoel bij de plaat. De symfonien staan op de voorgrond en daardoor wordt het gitaargeluid weggedrukt. Het geluid is zwaar (de bas is duidelijk hoorbaar), vol en het geheel komt wat drukker en bombastischer over dan zijn voorganger die wat meer ademde.
Het kost daardoor meer luisterbeurten om deze release te doorgronden. Toch zijn er wel momenten die al vrij snel bijblijven. Het Nightwish-achtige Weakness Lies Within is memorabel en Nouthetisis, met een prima bijdrage van Jeff Waters (Annihilator), valt in positieve zin op. Toch blijft het geheel vrij lang vlak. Dat heeft vooral met de gecomprimeerde productie te maken, waardoor het moeilijker is om een emotionele connectie te maken. Afraid No More ademt wat meer en is een van de hoogtepunten. Ook het erop volgende, cinematische Showdown (met bijdrage van Chiara Malvestiti van Therion) behoort tot de betere tracks. De tweede helft van de plaat luistert makkelijker weg.
Er zijn evenwel een aantal elementen die voor gemengde reacties zorgen. De experimentele gorgelgrunt in Time Immemorial en de overbodige dubstep-elementen in dezelfde track, de mysterieuze zang van Iliana Tsakiraki bij aanvang van Nouthetisis en de vocale bijdrage van Fabio Lione (ex-Rhapsody Of Fire) in de powermetaltrack Reflected zijn daarvan de belangrijkste voorbeelden. De nummers zijn beslist aardig, maar komen door de geluidsmix nooit ideaal tot hun recht. Iliana heeft overigens een prima operastem. Ook haar gewone zang is niets op aan te merken en dat geldt ook voor de technisch vaardige prestaties van de andere muzikanten.
Arakhne is een donkere en bombastische metalplaat die zijn geheimen niet snel prijsgeeft. De cinematische aanpak pakt hier en daar goed uit, maar de productie is te vlak en kunstmatig om de drukke (powermetal)songs echt tot bloei te laten komen. Derhalve is de opvolger van Rejected Gods de eerste luisterbeurten een lichte tegenvaller. Dat ligt niet aan de technische prestaties van de bandleden. Arakhne is heel anders dan zijn voorganger en vergt veel luisterbeurten voordat het kwartje valt.
Tracklist:
1. Martyr
2. Reflected
3. Weakness Lies Within
4. Time Immemorial
5. Nouthetisis
6. Afraid No More
7. Showdown
8. Taste Of Defeat
9. In Hiding
10. I Spare You
11. Gift Of Curse
