Opener Free to heal is het hardste nummer van het album en luistert lekker weg. Andere hoogtepunten zijn het Pink Floyd-achtige Heavy waves en het up-tempo titelnummer. Dieptepunten zijn het oersaaie en vervelende Train in dust en het afschuwelijke zagende Let myself flow. De andere nummers hangen qua niveau tussen die twee extremen in.
Het is zo jammer dat de band wel sfeer kan bouwen en dat de nummers bij vlagen uitstekend zijn. Ook verstaat de band de kunst van originaliteit en is het geheel erg afwisselend. Daarom vind ik het zo erg dat de zangpartijen ervoor zorgen dat de band niet echt veel bekender zal worden, want live kan de zang alleen nog maar erger worden. Ik zal het nog maar eens zeggen; jammer, jammer, jammer. Wat een gemiste kans.
Tracklist:
1. Free to heal
2. Day of the moon
3. Heavy waves
4. Asthenia
5. Hell in heaven
6. Beneath the real
7. Trains in dust
8. Burning time
9. Let myself flow
10. Instability
11. Outro (Answers)