Teeth, Hair & Skin is verre van alledaagse kost. Verandering van spijs doet eten, en daarom was ik erg benieuwd naar deze samenwerking tussen Red Fang en Kunz, vandaar de bandnaam dus. Het is dan ook totaal niet verrassend dat de bands zichzelf kopiren en persifleren. Dat levert op zich best een aardig product op. Als je tenminste van lo-fi productie houdt.
De heren brengen ons een noisy stonerrock-plaatje. Een goede combinatie, want de (helaas sporadische), onverwachte (noise)samples zijn een welkome aanvulling op de voorspelbaarheid van stoner. Het houdt het schijfje spannend. En dat is maar goed ook, want het venijn zit hem in de staart. Pas daar gaat het los.
Daar wordt de poppy insteek namelijk totaal omvergeblazen door de chaotische noise. Het laatste nummer doet zijn naam dan ook echt eer aan. Weg braaf keurslijf, weg nette pakken; alle regeltjes en burgerlijke moraliteit worden in Teeth, Hair, Skin met huid en haar opgegeten. Hier zijn de 'red cunts' op hun sterkst.
Maar zoals gezegd, deze momenten zijn schaars. In het algemeen maken de heren prima muziek. De fervente stoner zal hier wel wat mee kunnen. Als Red Kunz een groter publiek aan wil spreken, doet de band er goed aan om meer te experimenteren of een duidelijkere stonerrichting te kiezen. Nu is de chaotische noise te sporadisch en voor degene die er niet van houdt, totaal overbodig. Maar gezien de reputatie van de beide afzonderlijke bands, is het de heren niet om populariteit te doen.
Tracklist:
1. Transatlantic
2. The Beggar
3. Four Good Reasons
4. Prisms
5. Teeth, Hair & Skin
