Toen ik Drudkh in 2003 leerde kennen door het briljante Forgotten Legends, had ik nooit verwacht dat deze band groot zou worden. Niet door de muziek, want die was zoals gezegd fantastisch. Maar meer door het gedachtegoed. Het was een tijd waarin de Oekra�ners lustig strooiden met nationalistische strijdkreten, subtiel verstopte swastika's en uitspraken als "Art for the white intellectual elite". Op echt nazistische sympathie�n heb ik de band echter nooit kunnen betrappen. Zeker niet sinds de groep tekende bij het vrij grote label Season Of Mist.

Het is nu 2016 en Drudkh groeit maar door. De band is geen kleintje binnen de blackmetalscene. Hun atmosferische en effectieve aanpak heeft zelfs behoorlijk wat navolging gekregen. Toch zijn het de mannen zelf die er keer op keer met de winst vandoor gaan. Want slechte cd's zijn er eigenlijk niet, of het moet het akoestische niemendalletje Songs Of Grief And Solitude zijn. Deze nieuwe split-cd met het Noorse Hades Almighty is gewoon weer zo'n topper. Mede met dank aan datzelfde Hades Almighty, want de bands vullen elkaar perfect aan.

De cd opent met twee lange tracks van Drudkh. De vertrouwde ingredi�nten zijn dubbeldik aanwezig. Epische, langgerekte riffs, avontuurlijk drumwerk en de agressieve zang, allemaal af te strepen. De songs sluiten qua stijl goed aan bij het laatste album A Furrow Cut Short, hoewel Drudkh wat melodieuzer voor de dag komt. Met name in het tweede nummer Fiery Serpent duiken regelmatig zeer pakkende gitaarpartijen op die hand in hand gaan met een flinterdun doch zeer welkom toetsentapijtje. Eigenlijk sta ik er elke keer weer van te kijken hoe Drudkh het voor elkaar krijgt. Veel van de muziek is immers gebaseerd op herhaling en echt ingewikkeld zijn de riffs niet. Toch klinken de tracks behoorlijk spannend en bij vlagen best avontuurlijk.

Van de twee bands is Hades Almighty waarschijnlijk de progressievere. Hoewel de band rond de Noorse boef J�rn Tunsberg net zo uitgesponnen en agressief voor de dag komt als de Oekra�ense collega's, zit er wat meer variatie in de muziek van Hades Almighty. Door de grotere hoeveelheid keyboards is de sfeer net wat epischer. Pluspunten bovendien voor de ijzersterke zang van Ask Ty. De man heeft een zeer expressieve stem en weet zowel in de diepe als hoge regionen te overtuigen. Zijn woeste uithalen in het sinistere Funeral Storm vormen een attractie op zich.

Je hoort wel eens negatieve geluiden over split-cd's binnen de black metal. Dat er vaak maar ��n goede band meedoet en dat de andere compleet klote is. Gelukkig zijn er uitzonderingen, zo bewijzen Drudkh en Hades Almighty hier. One Who Talks With The Fog / Pyre Era, Black! is een release die je keer op keer kunt beluisteren. Elke luisterbeurt is de rit even intens. Daarnaast maken de vijf songs op dit album ook nieuwsgierig, want waar komen de beide bands in de toekomst weer mee op de proppen? Ik kijk er alvast naar uit.

Tracklist:
Drudkh
1. Golden Horse
2. Fiery Serpent
Hades Almighty
3. Pyre Era, Black!
4. Funeral Storm
5. Bound