De vijfde full-length in tien jaar is wat bombastischer en zwaarder dan het voorgaande materiaal, zonder het catchy aspect tekort te doen. Af en toe doet het songmateriaal aan Nightwish denken en in mindere mate Within Temptation. De orkestraties staan wat prominenter in de mix en dat pakt in de eerste drie songs al direct goed uit. Ondanks dat het gitaarwerk wat meer is uitgelicht dan voorheen, en je kunt horen dat Timo met zijn djenty riffs (The Glory And The Scum en Turn The Lights Out) heeft bijgedragen aan de songwriting, is het snarenspel, behalve in Pendulum, vrijwel nergens leidend. Zang en toetsen zijn zoals altijd bepalend.
De grootste troef blijft Charlotte Wessels. Ze geeft de plaat een vertrouwd karakter met haar catchy zanglijnen. Een goed voorbeeld daarvan is het sterke The Glory And The Scum (voorheen bekend onder de titel Clawfinger) of de geweldige stadionrocker Suckerpunch. Daarmee heb je direct twee hoogtepunten te pakken. In de stevige opener Hands Of Gold vormt ze een duet met Alissa White-Gluz. De zangeres van Arch Enemy, die op het vorige plaatwerk in The Tragedy Of The Commons ook al te horen is, geeft het nummer een bruut karakter. Ook de Zwolse pakt verrassend uit met grunts (schrik niet, slechts kort) in Pendulum. Daartegenover staat de mooie ballad Chrysalis The Last Breath, dat samen met The Hurricane een rustiger en beladen deel van deze plaat vormt. Wat hierin mooi is uitgelicht, is de emotie in de stem van Charlotte.
Moonbathers is derhalve ook een divers album. Herkenbaar middels de swingende single Fire With Fire of het stampende Pendulum, maar ook verrassend met de grunts van Charlotte en de Queen-cover Scandal. Het is evenwel niet de sterkste fase van het album. Het gothic-achtige Danse Macabre, met een Omnia-achtige zanglijn, is een uitzondering. De grootste verrassing komt met het afsluitende The Monarch. Een symfonisch, cinematisch, zelfs proggy (7/8 maat) nummer met een a capella deel. Een prachtig slot.
2016 is een fantastisch jaar voor zowel de bandleden als de fans met optredens, een nieuwe ep en cd. Later dit jaar volgen ook nog de heruitgave van Lucidity (2006) en een speciale show op 10 december. Ondanks alle hectiek in de planning is Delain er wederom in geslaagd een mooi en sterk geproduceerd album te maken. Meerdere nummers kunnen tot in lengte van jaren mee op de setlist. Niet elke track is een voltreffer, maar ieder nummer heeft wel een eigen identiteit. Van energieke songs waar je vrolijk van wordt tot melancholische tranentrekkers. De vijfde full-length bevat daarmee veel contrast en biedt voor elke fan wat wils. Moonbathers bewijst dat Delain tot de top van de symfonische metalscene behoort. De rijzende ster bevindt zich echter nog lang niet op zijn top.
Tracklist:
1. Hands Of Gold
2. The Glory And The Scum
3. Suckerpunch
4. The Hurricane
5. Chrysalis - The Last Breath
6. Fire With Fire
7. Pendulum
8. Danse Macabre
9. Scandal
10.Turn The Lights Out
11.The Monarch
Bonustracks (cd):
12. Suckerpunch - Live In The Netherlands
13. Turn The Lights Out - Live In The Netherlands
14. The Glory And The Scum - Live In The Netherlands
15. Don't Let Go - Live In The Netherlands
16. The Glory And The Scum Orchestra
17. Hands Of Gold - Orchestra
