De comebackplaat Evil Prevails (2013) (en al eerder de ep Inner Evil uit 2012) deden de oude tijden weer deels herleven. De muziek is veelzijdiger dan op het debuut, maar toegankelijker dan Reflections (1994). Met Cycle Of Revenge zoeken de Finnen juist het experiment op. Het enige dat nog herinnert aan eerder studiomateriaal, is het gegrom van Rami. Muzikaal heeft er een omslag plaatsgevonden naar Pink Floyd, Amorphis, Black Sabbath, Paradise Lost, Pink Floyd, Kingston Wall en Iron Maiden. Niet de smaak van Kristian en hij haakte dan ook vroegtijdig af vanwege muzikale meningsverschillen en gebrek aan motivatie.
De combinatie van beheerste muziek en smerige, diepe grunts zal voor een deel van het luisterend publiek een afknapper inhouden. Het siert een band dat deze risico wil nemen, maar de experimenteerdrift schiet hier toch wel te ver door voor een groep oldschoolfans. Het is wel origineel wat de Finnen hier laten horen. De wisseling van grunts en gefluister in War en het sfeervolle Into The Void pakt nog het beste uit. De extreme vocalen in Ever Flowing Stream zijn kreunend van aard, ook al een kwestie van smaak. Dat betekent geenszins dat het een slechte plaat is.
Muzikaal zit het namelijk goed in elkaar. Het Amorphis-achtige titelnummer en God Is You zijn memorabele nummers. War en Into The Void sluiten het album sterk af. Nature Of Humankind is duidelijk benvloed door Black Sabbath, maar bevat ook een sectie met reggae-ritmiek. Ever Flowing Stream is geen ode aan Dismember, maar doet eerder denken aan een kruising tussen Sentenced en Opeth. In Fractured Pieces laat drummer Rolle zijn kunsten gelden. Hij doet dat wel in meer tracks (luister bijvoorbeeld eens naar de snelle roffels in War en de interessante tegendraadse ritmiek). Ook bassist Juha benut zijn momenten. De ritmesectie geeft de muziek een groovy touch.
Cycle Of Revenge is een experimentele groeiplaat die lang niet aan iedereen besteed is. De combinatie van extreme vocalen en helder geproduceerde muziek ligt aanvankelijk als een onverenigbaar geheel in de oren, maar het went wel. Bovendien varieert Rami met zijn vocalen, hetgeen hem prima afgaat. Op technisch gebied is Convulse verder dan voorheen. Niet alle tracks zijn toppers, maar deze release begint en eindigt overtuigend. De Finnen hebben de smaak te pakken, want ze zijn van plan in 2018 wederom een album uit te brengen, maar eerst is het tijd om te wennen aan de bijzondere vierde full-length. Je vindt het wat of niet. Er is geen middenweg.
Tracklist:
1. Cycle Of Revenge
2. God Is You
3. Pangaea
4. Fractured Pieces
5. Nature Of Humankind
6. Ever Flowing Stream
7. War
8. Into The Void
