Begin dit jaar zag ik de Luxemburgse melodische deathmetalband Sleepers Guilt op Monster Metal in Gronau en was enthousiast over het optreden. Enkele weken geleden zag ik de band voor de tweede keer, op de Tattoofest Warm-up Party. Toen ik daar tussen de optredens door met frontman Patrick Schaul sprak, schoot me te binnen dat er nog geen review geschreven was voor Kilesa, het debuutalbum dat in februari uitkwam. Belofte maakt schuld en dit album verdient de aandacht.
Sleepers Guilt werd vijf jaar geleden opgericht in Dippach, Luxemburg. Patrick kwam als frontman bij de band nadat de zelfgetitelde ep in 2012 uitkwam, waarna de ep Road Of Emptiness (2013) volgde. Kilesa is het debuutalbum en is in eigen beheer uitgebracht, deels met crowdfunding. Drijvende krachten achter de band zijn drummer Max Sauber en leadgitarist Chris T. Ian (Christian Schmidt), beiden ex-Ophidian. Ze hebben samen ook de plaat geproduceerd. Het mixen is gedaan door Andr Alvinzi en de mastering door Tony Lindgren in de Fascination Street Studios, Zweden.
Kilesa is een dubbelalbum. De eerste cd is een volledige full-length, zonder samenhang tussen de nummers. De stevige opener Sence Of An Ending geeft een aardige indruk van wat je kunt verwachten, maar je zou de band tekort doen door te stellen dat dit nummer een goede indruk geeft van het album als geheel. De muziek is melodieus, symfonisch en heeft een strak, technisch karakter. De catchy nummers zitten goed in elkaar, met fraaie inleidingen, pakkende melodielijnen en goede solos. De grunts van Patrick zijn goed te verstaan en veelzijdig. Uitschieters zijn het pakkende Dying Alive, het mooi opgebouwde Angel Eyes en het ingetogener Teardrop Bullets. Laatstgenoemde is een beetje in de stijl van Tristania, met gastvocalen van Nomie Leer (Elysian Gates). Het modernere geluid komt sterk naar voren in Supernova, gevolgd door de instrumentale afsluiter met de toepasselijke titel Not For Words.
De Kilesa Trilogy staat op een aparte cd en handelt over de leer van Boeddha. Kilesa zijn bezoedelingen, zoals hebzucht (lobha), haat (dosa) en begoocheling (moha). Het aardse bestaan is gebaseerd op de theorie van de kleshas, wat letterlijk staat voor probleem of aandoening; Het fundament van iedere situatie. Akusala-Mula handelt over de morele kwaliteit van de wilsfactor en Vipassana staat voor inzicht, of wijsheid. Enkele passages in deze uitgesponnen tracks hebben een orintaals tintje, passend bij het thema. In de trilogie zijn meer orkestrale samples verwerkt, Nomie Leer doet in iedere track mee en er is meer ruimte voor progressieve elementen en complexiteit in de structuur.
Kilesa is een indrukwekkend debuut. De mengelmoes van moderne melodeath, progressieve metal en power metal zorgt voor voldoende diversiteit, waardoor het de volledige speelduur van bijna tachtig minuten (beide cds samen) weet te boeien. Mijn voorkeur gaat echter uit naar het afzonderlijk beluisteren van beide cds.
Tracklist disc 1:
1. Sense Of An Ending
2. Two Words
3. Scars Of War
4. Angel Eyes
5. I Am Reality
6. The Mission
7. Dying Alive
8. Teardrop Bullets
9. Supernova
10. Not For Words
Tracklist disc 2:
1. Kilesa Trilogy I: Kleshas
2. Kilesa Trilogy II: Akusala-Mula
3. Kilesa Trilogy III: Vipassana
