De cd begint vrij hard met het Led Zeppelin achtige Vertigo. Lekkere sologitaren en een bijtende stem. Het rustigere navolgende Paralyse doet me denken aan een goede soloplaat van Robert Plant; en dat is natuurlijk een groot compliment. Daarna gaat het album een rustigere en meer psychedelische kant op met het fantastische Burning ambition dat een supercool jazzy aandoend middenstuk heeft. Hun grote held Rory Gallager (die inderdaad fantastische nummers schreef met heel zijn ziel en hart) wordt eer aangedaan met de cover Cradle rock. Respect voor deze versie. Op het eind van het album krijgen we nog een scheut Pink Floyd en dan eindigt deze mooie tijdreis.
Hypnos 69 hebben een tijdloos en erg sterk album uitgebracht. De muzikanten zijn top, de nummers hebben klasse, de sfeer is fantastisch. Dit is stukken beter dan overgewaardeerde Belgische rockbands zoals Evil superstars en Zita swoon. Ik hoop nog meer van deze band te horen en ook van dit platenlabel. Het best rockalbum dat ik de afgelopen jaren hoorde. Een heerlijke chilly tijdreis van topniveau.
Tracklist:
1. Vertigo
2. Paralyse
3. The devil knows my name
4. Burning ambition
5. Cradle rock
6. These are dreams
7. The kaleidoscope voyager
8. Dragondance
9. Married to the sea
