Daarop gaan de Finnen verder waar ze drie jaar gebleven waren. Met veelzijdige gothic rock fabriceren, want naast de eighties zijn er ook invloeden vanuit de jaren negentig en de psychedelische sixties en seventies te horen. Ze beschrijven hun muziek zelf als Victorian post-punk / Adult Occult Rock / Fin-de-Sicle proto-metal / Pre-raphaelite psychedelia. Het nonet voegt elementen van onder andere David Bowie, Samhain, Paradise Lost, Bauhaus, Chris Isaak, Pink Floyd, Edwyn Collins, Faith No More, Anathema, Moonspell, Cock Robin, Tears For Fears en Dead Moon samen.
Ondanks de mengeling van stijlen en de verwijzing naar het verleden komt het album door de heldere productie modern over en ligt het geheel relatief toegankelijk in het gehoor. Wel zijn er allerlei extras op de achtergrond te horen die een lange houdbaarheid bevorderen. Veelal zijn dat sfeerbevorderende (klassieke) keyboardpartijen, doomy riffs of (orintaalse) gitaarmelodien, maar ook The Furies, een koor bestaande uit Hanna Wendelin, Nelli Saarikoski and Tarja Leskinen, is veelvuldig aanwezig op gepaste momenten. Muzikaal is er voldoende afwisseling middels het stevige The Devil And All His Works, dat iets te lang duurt en het aangenaam donkere, deels atmosferische Our Dark Mother.
Het draait voornamelijk om de vocalen van Ike Vil, in het verleden zanger bij de opgeheven gothicrockband Babylon Whores. Poison King is al een zeer aardige binnenkomer en de zanglijnen in het duet Golden Bough zijn mooi, maar niets gaat boven het refrein van het uptempo The Art Of Passau. Wat een fantastische, uiterst catchy track met veel power! Het is dan ook jammer dat daarna, op het fraai opgebouwde en muzikaal sterke Foreign Armies East na, nooit meer dat niveau gehaald wordt en dat Ike soms dezelfde trucjes hanteert. Er zijn sterke momenten (aanvangsriff in het Floydiaanse Beyond The Fields We Know, maar niet alle verrassingen pakken geslaagd uit (Neue Deutsche Hrte-passage in Babes In The Abyss). Jammer is dat de zang van The Furies, evenals de strijkerspartijen, soms op de muziek liggen in plaats van dat ze een organisch onderdeel uitmaken van het geheel.
Desondanks is Sleep Of Monsters II: Poison Garden een aangename plaat, waarop de Finnen post-punk, psychedelica, gothic, synthpop, darkwave, spacerock en doom samensmelten. Ondanks de donkere inhoud is de muziek relatief toegankelijk en tegelijkertijd interessant genoeg voor op de langere termijn vanwege alle details die zijn toegevoegd. Zo voegt het vrouwenkoor een soultouch aan het geheel toe en zijn de klassieke elementen, hoewel niet overal organisch in de mix staand, verrijkend voor de sound. Voor liefhebbers van voorgenoemde bands is het de moeite waard Sleep Of Monsters te checken.
Tracklist:
1. Poison King
2. The Golden Bough
3. Art Of Passau
4. Babes In The Abyss
5. Beyond The Fields We Know
6. As It Is, So Be It
7. The Devil And All His Works
8. Our Dark Mother
9. Foreign Armies East
10. Land Of Nod
