Ze kunnen samen bijna een volledig voetbalelftal opstellen. De nieuwe, Finse metalband Ravenia heeft liefst negen leden nodig om hun �Film Score Metal� aan de man te brengen. Daar krijg je als luisteraar dan wel drie violisten, een contrabassist en een celliste voor terug. De genrebeschrijving is natuurlijk gejat van Luca Turilli(�s Rhapsody) (Of Fire), maar geeft wel een aardig beeld van de muziek, die vol epische, orkestrale elementen zit. Tegelijkertijd bevindt Ravenia zich door de theatrale zang van Armi P�ivinen meer in de hoek van de gothic metal (Epica). Beyond The Walls Of Death is het eerste echte wapenfeit van dit frisse gezelschap, dat grote ambities koestert.

Op dit debuutalbum komen die ambities nog niet helemaal uit de verf, hoewel goed hoorbaar is dat deze jongelingen er veel tijd, werk en energie in gestoken hebben. De orkestraties zijn goed verzorgd en wikkelen een fijne, symfonische deken om de verder relatief eenvoudige gothicmetalnummers. Bij vlagen klinken de orkestrale passages zelfs vrij meeslepend en groots. Een belangrijk euvel (dat ongetwijfeld met het beperkte budget te maken heeft) is echter de productie. Hoewel die niet verkeerd is, knalt de muziek van Ravenia nu ook niet echt de speakers uit en is vooral het gitaargeluid wat zwakjes. Juist die �wow-factor� is van cruciaal belang bij dit soort bombastische muziek. Het ironische resultaat is dat de productie van dit album voor een beginnende band beter dan gemiddeld is, maar de muziek toch wat goedkoop klinkt.

Ook de zang is een heikel punt bij Ravenia. P�ivinen heeft een lief gezicht, maar haar stemgeluid overtuigt mij nog niet volledig. Hoewel ze zuiver zingt, mist haar stem kracht. Daardoor klinkt ze, als ik het heel cynisch breng, als Tarja Turunen aan de valium. Met wat meer oefening komt dat echter wel goed, want met haar stem an sich is niets mis. Nu wil ik niet als een azijnzeiker eindigen, want Ravenia toont zeker de nodige kwaliteiten. Zo is In Silence een aardig nummer waarin vooral de puur orkestrale stukken sterk overkomen. Bij Into Oblivion horen we juist een stevigere kant van deze band � en ook dat bevalt me wel.

Uiteindelijk ontbreekt het Ravenia aan de kwaliteiten om zijn debuutalbum over de gehele lengte boeiend te houden. In combinatie met de wat matte productie en eentonige zang levert dat een nogal vlakke plaat op die niet boven de grijze massa uitsteekt. Fervente liefhebbers van gothic metal zullen wellicht iets coulanter zijn in hun oordeel, dus die kunnen zeker hun oor eens te luisteren leggen. Voor mij is Beyond The Walls Of Death een typisch geval van �net niet�.

Tracklist:
1. For Those We Forsaken
2. Into Oblivion
3. We All Died for Honor
4. There Is but One Path
5. In Silence
6. When Darkness Reigns
7. The Fallen
8. We Stand As One