Gaap. Uw teergeliefde (ik kan maar dromen) reviewer is niet moe. Maar ik luister nu, tijdens het tikken van deze recensie, voor de derde keer naar dit ding en het wordt me toch wat te veel. Wat een saai gedoe zeg! Deze Griekse band speelt nieuwerwetse Sepulturiaanse hardcore. Ze presteren het om op dit schijfje geen ��n goede riff te produceren en de zang is ronduit lachwekkend. Ik vermoed dat de band in ��n of ander Grieks dialect zingt. Er staan ook een paar Engelstalige nummer op dit album maar die getuigen van niet veel schrijverstalent.

Deze heren zien er nogal stoer uit, dus zal er toch maar een paar positieve dingen over dit album zeggen. Eens denken�..Kristof denkt nog steeds�Kristof peinigt zijn hersenen tot zijn hersenstam�nee goede dingen zijn er eigenlijk niet te zeggen.

Alle gekheid op een lekstokje; dit is het slechtste album dat ik ooit gehoord heb van Black lotus records; een label dat eigenlijk best goede bands in zijn artiestenstal heeft zitten. De foto's van Bush en de paus in het cd-boekje zijn ook erg clich�. Wie goede hardcore wilt horen moet dus niet in Griekenland op zoek gaan. De songtitels kan ik trouwens ook niet geven omdat ik die tekens totaal niet kan lezen. In hun dorp zullen ze wel een tiental cd's wegzetten maar de rest van de mensheid heeft hier geen behoefte aan, vertrouw me maar voor ��n keer.