Je kunt stellen dat Intrinsic rijkelijk laat is met dit album, maar het zat de band begin jaren negentig niet bepaald mee. Zijn label wilde zo graag dat de muziek zou klinken als Metallica of Pantera en daarvoor hebben de heren gepast. Je gaat je natuurlijk afvragen of Nails de carrire van Intrinsic naar een hoger plan getild had, maar die kans lijkt me vrij klein. Niet dat de zaken er tegenwoordig beter voor liggen. Laat ik maar voorop stellen dat Nails een goed album is, maar tegelijkertijd vrij ontoegankelijk voor de massa. De massa die vooral vrij weinig moet hebben van technische thrash metal.
Toch is Nails een album dat uitnodigt om vaker beluisterd te worden. De zangpartijen zijn erg sterk en als Lee Dehmer Jr. voluit zingt, lijkt hij heel veel op Bruce Dickinson. Hoe meer aandacht je deze plaat geeft, hoe meer hij prijsgeeft. De songs steken sterk in elkaar. Er wordt gespeeld met ritmes, solos en intermezzos. Het kwaliteitsniveau is bovengemiddeld en vrij constant. Toch best vreemd om te bedenken dat het niet veel had gescheeld of de wereld had nooit kunnen genieten van pareltjes als On Gossammer Wings en Too Late But Not Forgotten. Intrinsic laat overwegend powerthrash horen, maar waagt zich ook aan enkele ballads en een vrij geslaagde cover van Led Zeppelins Dazed And Confused.
Beter laat dan nooit, durven we wel te zeggen. Nails is geen makkelijk album en het is niet voor veel mensen weggelegd, maar als de sound van de vroege jaren negentig je ding is, zul je aan deze muziek geen buil vallen. Dit is toch wel een van de interessantere (her)uitgaves van de laatste tijd.
Track List:
1. State Of The Union
2. Fight No More
3. Die Trying
4. On Gossamer Wings
5. Pillar Of Fire
6. Mourn For Her
7. The Vicious Circle
8. Denial
9. Yikes!
10. Inner Sanctum
11. Dazed And Confused (Led Zeppelin-cover)
12. Too Late, But Not Forgotten
