Melodieuze death/thrash metal uit Zweden. Je moet als band van goeden huize komen om dan nog op te vallen. Het uit Stockholm afkomstige Degradead is echter een band die jarenlang zwoegt, maar zich toch maar niet uit de marge en in de spotlights weet te spelen. Hoewel met name het album A World Destroyer (2011) prima in elkaar zat, ontbreekt het de groep aan een eigen identiteit. Met het in 2013 verschenen A Monster Within stagneerde de ontwikkeling van het vijftal bovendien. De modernere sound en bij tijd en wijle zeikerige vocalen werkten niet in het voordeel van de groep. Drie jaar later keert Degradead terug aan het front, ditmaal met een titelloos nieuw album. Dat kan twee dingen betekenen: de band beschouwt dit als hun ultieme album, of de inspiratie is volledig opgedroogd.

Na het beluisteren van Degradead moet ik constateren dat de waarheid meer naar de tweede betekenis neigt, hoewel verstokte genreliefhebbers misschien nog wel enigszins met het album uit de voeten kunnen. Opener Afterlife hakt er nog lekker op los, hoewel de semi-cleane vocalen tijdens het refrein ietwat geforceerd overkomen. Het flitsende Morphosis, dat aan bands als Soilwork en Disarmonia Mundi herinnert, is het meest overtuigende nummer dankzij een supercatchy refrein, strak drumwerk en gelikte riffs. Met Victimize en The Extinction ligt de nadruk op logge grooves, waardoor de melodieuze kant van de band, die op de vroegere albums nadrukkelijker aanwezig was, naar de achtergrond wordt gedrukt ten faveure van generieke core-riffs.

Het probleem is vooral dat het de band aan de kwaliteiten ontbreekt om nummers te schrijven die �cht beklijven, zoals Soilwork, In Flames en Dark Tranquillity dat wel kunnen. De meeste nummers op Degradead gaan het ene oor in, om het andere oor net zo snel uit te gaan. De moderne In Flames-invloeden, die met name in de zang te horen zijn, behoren ook niet tot de meest succesvolle elementen van dit album. A New Dawn combineert het beste en het slechtste van de band: het nummer begint als een ultiem zeikerige ballad, maar kent ook de meest pakkende melodielijn van het album.

Het is veelzeggend dat Degradead slechts veertig minuten duurt, maar zelfs die lengte eigenlijk al iets te lang is voor de band. De laatste twee nummers ontlokken slechts een geeuw. Enkele aardige nummers ten spijt is Degradead dan ook vooral een album voor de hardcore-genrefanaten. Voor de gemiddelde metalliefhebber staan er te weinig uitschieters op dit album. Wat rest is waarschijnlijk een plekje in de uitverkoopbakken.

Tracklist:
1. Afterlife
2. Victimize
3. A New Dawn
4. Morphosis
5. The Blinding Crusade
6. Say Your Last Goodbye
7. The Extinction
8. Dark Veil
9. Neglected
10. Grand Eternity
11. Killing Game