Dit debuutalbum van het duo begint met het aardige Beyond, een prima, hoewel verre van unieke, blackmetaltrack, waarin de hoofdmoot wordt gevormd door vurig drumwerk en voor het genre typerende tremoloriffs. De screams van beide dames klinken verdienstelijk en het is dan ook vooral in de gedrevenere, snelle nummers als de opener, Chaos Pt. 38 Metastases en Going On (dat een aantal mooie, Dissection-achtige, melodieuze riffs bevat) dat Nyx laat horen over kwaliteit te beschikken. Het grootste probleem met Home is echter dat de schijf niet bepaald als een coherent geheel aanvoelt. Zo is het materiaal bij vlagen nogal inconsistent (S.ave O.ur S.ouls). Bovendien verliest het album aan kwaliteit zodra Nyx voor een atmosferischere aanpak kiest. De akoestische rustpunten en de ambient in een track als Prelude (die gek genoeg als vierde nummer voorbijkomt) hebben te weinig om het lijf om interessant te worden. De cleane zang die af en toe opduikt, maakt het materiaal ook niet sterker.
Over de gehele linie is Home geen slecht album geworden. Maar gelet op de kwaliteit van de bands die normaliter bij Agonia Records resideren (ik noem een Forgotten Tomb, Den Saakaldte, Thunderbolt, Tsjuder of Urgehal), is Nyx toch wel heel wat minder interessant. Er gebeurt simpelweg te weinig spannends. De nummers klinken behoorlijk, maar zitten wel erg simplistisch in elkaar. Als dat nu zou worden goedgemaakt door een tomeloze gedrevenheid en intensiteit, zou de band zeker terreinwinst boeken. Nu is Home eigenlijk vlees noch vis. De melodieuze aspecten zijn niet bijzonder en de meer rechttoe-rechtaan black metal ontstijgt het predikaat aardig niet. De akoestische afsluiter Swallowed Screaming is bovendien vals. Er is dus nog werk aan de winkel, anders rest Nyx een roemloos bestaan in het grijze moeras der middelmaat.
Tracklist:
1. Beyond
2. Chaos Pt. 20 - Black Isle
3. Chaos Pt. 38 - Metastases
4. Prelude
5. S.ave O.ur S.ouls
6. Deep
7. Going On
8. Home
9. Swallowed Screaming