Andy Marshall is een productief persoon en alles wat deze Schot aanraakt, lijkt tegenwoordig wel in goud te veranderen. Liefhebbers van atmosferische, met melodieuze folktinten doorweven black metal kennen hem natuurlijk vooral van het geniale �rsaidh (en later onder de nieuwe naam Saor), waarmee hij in 2013 het ronduit formidabele Roots afleverde. Daarnaast was hij van 2010 tot 2012 verbonden aan Falloch, waarmee hij het dromerige debuutalbum Where Distant Spirits Remain opnam. Alsof de beste man nog niet genoeg om handen heeft, verschijnt vorig jaar het nieuws dat Marshall nog een nieuwe band heeft opgericht. Fuath is de naam, wat in het Gallisch �haat� betekent.

Volgens Marshall is Fuath een stuk minder folkachtig dan zijn andere projecten. Meer gericht op repetitieve, melancholische, maar ook agressieve black metal, zoals die in de jaren negentig vaak werd gemaakt. Burzum wordt als inspiratiebron genoemd, maar Fuath klinkt toch wel een stuk voller en epischer. Ter vergelijking dienen zich vooral namen als Wodensthrone en Walknut (wie kent het geweldige Graveforests And Their Shadows nog?) op. De kwaliteit van het schrijven van epische nummers, vol hero�ek en sfeer, lijkt in het bloed van Marshall te zitten. De vier lange nummers op I (ze klokken rond de tien minuten) zijn namelijk stuk voor stuk ronduit fantastisch.

De negen minuten durende opener In The Halls Of The Hunter maakt eigenlijk al duidelijk dat dit album een pareltje wordt. De riffs zijn meeslepend en hypnotiserend in hun herhaling, maar ondanks de lengte en het repetitieve karakter, voelt het nummer geen moment saai of nodeloos uitgerekt aan. De overige drie nummers zijn van hetzelfde hoge niveau: majestueuze, zinderende riffs die zich eindeloos lijken te ontvouwen, op een solide bodem van hypnotiserende drums. Het is vrijwel onmogelijk om niet weg te zakken in de machtige sfeer van dit album, dat overigens grotendeels instrumentaal is: slechts sporadisch duiken in de mix weggemoffelde screams op.

De folkelementen, die een belangrijk element van de muziek vormen bij de andere bands van Marshall, zijn volledig verdwenen bij Fuath, op de zeer subtiele keyboards na die af en toe een achtergrondrol vervullen (Spirit Of The North). Het is dan ook eigenlijk bijzonder knap hoe enerverend en krachtig dit debuut klinkt met dergelijke minimale middelen. Voor een deel komt die kracht voort uit de vrijwel perfecte productie van het album, waarin enerzijds de ruwe, ongepolijste sfeer goed naar voren komt, maar waarin anderzijds een natuurlijke en haast �ademende� sound wordt gecre�erd. Het grootste deel komt echter op het conto van de compositorische klasse van Marshall, die hier vier grootste, meeslepende tracks heeft neergepend, waarin de luisteraar zich volledig kan onderdompelen. Een heerlijke plaat!

Tracklist:
1. In The Halls Of The Hunter
2. Blood
3. The Oracle
4. Spirit Of The North