Het is inmiddels februari, maar er zijn nog releases van vorig jaar die niet onbesproken mogen blijven. Daarom volgt hier alsnog een review van Here Comes The Sun van Klone. De zesde full-length bevat nauwelijks sporen van de metalband die Klone eerder was. Het Franse collectief heeft zich in meer dan tien jaar ontwikkeld tot een melodieuze en atmosferische rockformatie, waarin geen plaats meer is voor groovende metal en screams, maar waar veel invloeden uit de popmuziek (onder andere Sting) en de progressieve geluiden uit de seventies (Genesis, King Crimson) en modernere acts (Katatonia, Porcupine Tree, Isis) in zijn verwerkt.

Dat levert een rijke en rustgevende release op, met prachtige songs als het Katatonia-achtige Immersion (met saxofoonsolo), het bij aanvang jazzy Fog, dat doet denken aan Sting en halverwege mooi overgaat in een steviger tweede deel. Ook het psychedelische The Drifter mag er zijn, met een sterke bijdrage van de ritmesectie. Het toegankelijke Gone Up In Flames is ritmisch veel eenvoudiger opgebouwd en doet qua vibe even denken aan een tragere versie van Message In A Bottle (The Police). De naam van Katatonia schiet vaak te binnen bij het beluisteren, zoals bij Grim Dance en Come Undone. Zowel in de zanglijnen, songopbouw als de melancholische sfeer zijn er overeenkomsten. Toch weten de Fransen er elke keer een eigen draai aan te geven, zodat er van een regelrechte kopie geen sprake is.

Nebulous is ��n van de fraaiste songs, met daarin atmosferisch postrockgetokkel, waarbij de reverb een mooie diepte geeft, waardoor je echt opgaat in de muziek. De keyboardtonen liggen die diep in de mix, maar vervullen daar een belangrijke rol. Yann Ligner heeft zijn cleane zang verder ontwikkeld en draagt met zijn ingetogen stem bij aan de donkere rust. De verhalende zang- en baslijnen maken deze track tot een van de uitschieters. Daarna blijft het niveau aangenaam, al zal het Opethiaanse, instrumentale Gleaming (met wederom interessante baslijnen) niet tot ieders favoriet behoren en zijn de George Gershwin-cover Summertime en het langdradige en luidruchtige einde van The Last Experience overbodig. Het is dan ook jammer dat het niveau van de eerste helft daarna niet overal meer wordt vastgehouden.

Here Comes The Sun is desondanks een zeer mooie en sfeervolle, soms dromerige cd die een volwassen Klone laat horen. De musici uit Poitiers lijken zich definitief te distanti�ren van de zware metal en kiezen voor een rustige, melodieuzere benadering met slechts af en toe een passage met atmosferische post-metal. Een richting die niet alle fans van het eerste uur tot tevredenheid zal stemmen, maar tevens een waarbij veel nieuwe fans verwelkomd zullen worden.

Tracklist:
1. Immersion
2. Fog
3. Gone Up In Flames
4. The Drifter
5. Nebulous
6. Gleaming
7. Grim Dance
8. Come Undone
9. The Last Experience
10. Summertime