De Noorse viking/blackmetalformatie Helheim draait alweer meer dan twintig jaar mee. Toch is de band nooit zo bekend geworden als Enslaved, terwijl beide groepen het nodige met elkaar gemeen hebben. Zo zijn ze beide begonnen met een traditionele sound en hebben ze zich in de loop der tijd allebei ontwikkeld door steeds meer progressieve en psychedelische klanken aan hun sound toe te voegen. In het geval van Helheim leverde dat een reeks prima platen op, zoals The Journeys And The Experiences Of Death (2006), Kaoskult (2008) en Hei�en�omr Ok Motgangr (2011). Hoewel de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat Helheim nooit helemaal de magie van Enslaved heeft weten te evenaren, heeft de band allang bewezen op eigen benen te kunnen staan.

Met raunijaR verscheen eind vorig jaar het achtste album van de groep uit Bergen. De titel van deze plaat lijkt te verwijzen naar een specifieke runeninscriptie op een speer, die als een van de oudste gevonden inscripties in Noorwegen bekendstaat. raunijaR lijkt een wat aparte plaat geworden, die conceptueel gezien vooral voortborduurt op de in 2010 verschenen ep �sgards Fall. Ook het atypische artwork zal bij menig vikingliefhebber toch wel voor gefronste wenkbrauwen zorgen. Die liefhebbers horen bij het openingsnummer Helheim 9 inderdaad een nog niet ontdekte kant van Helheim. De track is namelijk vooral een meeslepend, gotisch folkstuk geworden, waarin het gevarieerde en beladen vioolwerk in sterke mate aan het Duitse Dornenreich doet denken (met name zoals die band op In Luft Geritzt klonk).

Het titelnummer is een wat traditionelere vikingtrack, voorzien van een stuwend ritme, fraai gitaarwerk en krachtige, gelaagde zang. De kern van raunijaR wordt gevormd door het tweeluik �sgards Fall, deel drie en vier. Gezamenlijk nemen deze nummers bijna de helft van de speelduur in beslag. Deel drie is bijzonder statig van karakter. De nadruk ligt op dromerige, bijna psychedelische riffs en een repetitieve, epische structuur, die aan het klassieke werk van Bathory (en ook wel wat aan Moonsorrow en Falkenbach) doet denken. Deel vier marcheert in hetzelfde trage tempo voort. Dit nummer wordt gekenmerkt door mooie, uitgesponnen gitaarmelodie�n en epische, meerstemmige vikingzang.

Het afsluitende Odr houdt het midden tussen het meest �mellow� werk van Enslaved en het latere werk van Sear Bliss (met name vanwege het sporadische trompetgeschal). Als deze track echter ook tien minuten in hetzelfde, statige tempo blijkt voort te schrijden, wordt het materiaal wel ietwat eentonig, ook al is de kwaliteit absoluut naar behoren. Gek genoeg voelt raunijaR uiteindelijk een beetje als een ep aan, ondanks de speelduur van veertig minuten. Er valt genoeg te genieten, maar iets meer afwisseling in tempo was de dynamiek ten goede gekomen.

Tracklist:
1. Helheim 9
2. raunijaR
3. �sgards Fall III
4. �sgards Fall IV
5. Odr