Het Noorse Saligia heeft zijn naam ontleend aan de eerste letters van de zeven dodelijke zonden in het Latijn (superbia, avaritia, luxuria, invidia, gula, ira, acedia). Het is dan ook niet verrassend dat we hier met een album vol occulte en krakkemikkige blackmetal-tracks te maken hebben.

In tegenstelling tot de meeste blackmetalbands vandaag de dag, heeft Saligia het op F�nix lekker ouderwets aangepakt. Dit album klinkt namelijk alsof alles live is opgenomen, zonder te veel poespas. Dit geeft het geheel een eerlijk karakter en ook de basgitaar is goed te horen. Zanger Ahzari klinkt soms als het verstaanbare broertje van Attila omdat hij gromt, gilt, kreunt en zingt. Soms laat hij zelfs een hoge heavymetalkreet horen.

De gitaarpartijen zijn ook de moeite waard om er uit te lichten. Deze klinken namelijk virtuoos, afwisselend en bij vlagen lekker thrashy. Verwacht geen snelle riffs, gedragen door constante blastbeats, maar eerder lekkere metalriffs op een bedje van mid-tempo drumpassages en onheilspellend geroffel. Bovenop al het geweld heeft dit album soms ook een gotisch karakter. Dit is met name tijdens Voices: Her Hidden Darkness het geval. Dit komt door de naargeestige cleane gitaren en de lage, cleane zang.

Iedereen die weer eens behoefte heeft aan een album met het geluid uit de jaren 90 en alle originaliteit die daar destijds bij kwam kijken, zou hier goed mee uit de voeten moeten kunnen. Want dit album zou voor underground-begrippen best een parel kunnen worden. Aanschaffen die schijf!

Tracklist:
1. Fire: Tear Apart The Veil
2. Revelation: A Sign Reveals
3. Abyss: In Darkness Forge Alight
4. Voices: Her Hidden Darkness
5. F�nix: Flame Coronation