De muziek van het project is heel anders dan we van Hevy Devy gewend zijn, al zijn er jaren geleden al aankondigingen in de vorm van Trainfire en Blackberry. Amerikaanse folk, country en blues is wat de luisteraar te wachten staat, maar dan wel aangevuld met donkere, ambient-soundscapes, de kenmerkende Townsend-reverb en vele extras die de sfeer bevorderen.
Devin begint met het schrijven van materiaal voor Casualties Of Cool tijdens een tour met Gojira. In eerste instantie geboren uit frustratie dat hij een product van zichzelf is, speelt hij backstage folky Johnny Cash-tunes als afleiding van het complexe en het lawaaierige van Deconstruction (2011). Het blijkt voor hem een bevrijding en hij gaat er meer werk van maken. Hij vraagt Ch, die op Ki (2009) al te horen is, om met hem samen te werken. Ze krijgen hulp van drummer/percussionist Morgan gren (Kaipa). Samen werken ze vervolgens aan het conceptalbum over angst en het loslaten daarvan.
Het concept gaat over een man die door de tijd en ruimte zweeft. Een heel mooie vrouwenstem lokt hem naar een planeet, die zich voedt met de angst van zijn bewoners. Het aantrekkelijke geluid blijkt echter uit een radio te komen, een lokmiddel om slachtoffers binnen te halen. De enige troost is het geluid van de radio, maar als deze het begeeft, lijkt alle hoop verloren. Hij vindt echter een grammofoon, die door de echte vrouw is verstopt. Hij gebruikt deze als redmiddel, maar niet voordat hij met zijn angsten is geconfronteerd. Hij bouwt vervolgens een brug van de botten van de bewoners om zichzelf en de vrouw te bevrijden.
Het verhaal is mooi omgezet in zowel titels (Moon, Bones en The Bridge zijn heel concreet) als tekst en is goed te volgen. Dorval en Townsend hebben beiden aan de teksten gewerkt. Ch Aimee neemt de meeste leadvocalen voor haar rekening. Ze heeft een prachtige, warme, donkere soulstem. Luister maar eens naar Flight, Bones of The Field. Haar zang gaat redelijk goed samen met de zwoele, bijna fluisterende stem van Devin. Soms zijn de overgangen tussen de twee even wennen, maar het geheel blijft een prettige luisterervaring.
De songs zijn heel ruimtelijk en relaxed, vanwege de vele reverb en spooky, ambient-effecten. Het is daarmee een heel fijne release om op de achtergrond aan te hebben staan en te draaien op een moment dat je even rust aan je hoofd nodig hebt. De muziek bevat een heerlijke, ontspannen vibe, middels het getokkel en de uitstekende prestaties van de percussionist. Prachtig is het instrumentale Pier, waarin hij het tikken van een klok nabootst met op de achtergrond donkere ambient-geluiden. In het folky Hejda, met een bijdrage op fluit van Kat Epple (met wie Devin ten tijde van Ghost (2011) reeds samenwerkte), valt hij in positieve zin op met zijn tribal-ritmiek. Afwisseling is er in de vorm van The Code en het opbeurende Ether (Well keep on moving, well find our way home), die minder dromerig uitpakken dan bijvoorbeeld het prachtige, deels Floydiaanse Moon, dat voorzien is van een bijdrage op saxofoon van Jrgen Munkeby (het Noorse Shining).
Deathscope zal wellicht voor gemengde reacties zorgen, vanwege het experimentele karakter. Wat daarin wel heel mooi is verwerkt, is de wind, die de angst vertolkt. Ook de geluidsmuur in The Bridge met een vijftigkoppig Zweeds koor, zal niet iedereen kunnen waarderen. Wel is het duidelijk dat het de climax van het verhaal is en er acceptatie volgt met Pure middels een fraaie, verlichtende fluitmelodie. Zo sluit de muziek mooi aan op het concept.
Casualties Of Cool is een zeer aangenaam, sfeervol, relaxed, diepgaand en bevrijdend debuut. Ondanks dat je helemaal niets met country of blues hebt, is dit introspectieve album voor metalfans, die ook eens wat anders waarderen (Beck, Johnny Cash, Nina Simone, Amerikaanse folk), beslist een aanrader. Het werkstuk draagt een donkere en ruimtelijke sfeer, met veel toegevoegde effecten die het ook interessant maken om de plaat keer op keer te blijven draaien en nieuwe dingen te ontdekken. Casualties Of Cool is voor Devin een brug naar de acceptatie van zichzelf, voor de luisteraar een inspiratiebron. De bonusdisc bevat het overgebleven materiaal van de opnamesessies en een compilatie van niet uitgebrachte tracks van Ghost 2 en een dvd met het optreden in Union Chapel te Londen, aangevuld met een interview en twee clips.
Tracklist:
CD 1
1. Daddy
2. Mountaintop
3. Flight
4. The Code
5. Moon
6. Pier (instrumental)
7. Ether
8. Hejda
9. Forgive Me
10. Broken
11. Bones
12. Deathscope
13. The Field
14. The Bridge
15. Pure (instrumental)
CD 2
1. Ghost Wives
2. Drained
3. Dig For Gold
4. Dead Eyes
5. Drench
6. Mend (instrumental)
7. Where You've Been
8. Gone Is Gone
9. Fight
10. Glass World
11. Aquarius
12. Perspective
13. Moonshine
DVD
1. Menu Audio (Loop)
2. Daddy
3. The Code
4. Mountaintop
5. Flight
6. Ether
7. Moon / Pier
8. Bones
9. Forgive Me
10. Jam
11. The Field
12. Deathscope
13. Gone Is Gone
14. The Bridge
15. Interview
16. Mountaintop (Music Video)
17. Flight (Music Video)
