Steve wil in eerste instantie drummer worden, maar er is te weinig ruimte voor een drumstel in huis, dus koopt hij in 1971 als vijftienjarige een bas. Zijn eerste band is Gypsy’s Kiss in 1972, maar vanwege muzikale meningsverschillen valt deze band in 1973 al snel uit elkaar. Hij speelt vervolgens in Smiler (1974-1975), maar behalve Innocent Exile zijn de nummers die hij schrijft volgens de andere bandleden te ingewikkeld.
Op 25 december 1975 richt hij Iron Maiden op. De line-up bestaat naast ‘Arry uit zanger Paul Day, gitaristen Dave Sullivan en Terry Rance en drummer Ron Matthews. Er zijn evenwel veel line-upwisselingen in de eerste jaren en er is zelfs een korte hiatus in 1977. Steve is echter toegewijd en vindt steeds nieuwe muzikanten. Er schijnt al een band te zijn met dezelfde naam, maar als een bandlid daarvan Harris belt met die boodschap, vertelt laatstgenoemde hem “to piss off!” Een punk-attitude? Punk is in die tijd populairder dan rock en bij het eerste optreden op 1 mei 1976 in Poplar zijn dan ook slechts acht mensen aanwezig. Desondanks lukt het Maiden om vaak te spelen en een snel groeiende fanschare op te bouwen met songs als Innocent Exile, Wrathchild en Iron Maiden.
In 1976 en 1977 krijgt mascotte Eddie steeds meer vorm tijdens de vele gigs in eigen land. Aanvankelijk is de mascotte een papier-maché-creatie (als een backdrop, samen met het door Harris ontworpen logo) van een student, een bekende van lichttechnicus Dave 'Lights' Beasley. Eerst kwam er nepbloed uit de mond. De latere versie is van glasvezel, met lichtgevende ogen en rook uit de mond. Derek Riggs verzorgt in de jaren tachtig het artwork.
Op Oudejaarsdag 1978 duikt de formatie de Spaceward Studios in Cambridge in om een demo op te nemen. De opnamen verschijnen eerst op tape en 9 november 1979 onder de naam Soundhouse Tapes op ep (met daarop de vier demotracks, minus Strange World). Soundhouse verwijst naar de heavymetalclub Bandwagon Soundhouse, alwaar DJ Neal Kay de nummers van de tape draait. Daardoor verwerven ze bekendheid. Beide releases zijn verzamelobjecten (de ep had slechts een oplage van vijfduizend stuks) en kosten inmiddels meer dan duizend euro per stuk. Rod Smallwood pikt de band op, wordt manager en helpt Iron Maiden aan een contract met EMI.
In december 1979 gaan zanger Paul Di’Anno, bassist Steve Harris, gitaristen Dave Murray en Dennis Stratton en drummer Clive Burr de studio in, om in dertien dagen samen met Will Malone het debuutalbum op te nemen, dat op 14 april 1980 verschijnt. Ondertussen komt op 8 februari 1980 de single Running Free uit. De tweede single Sanctuary (van 7 juni 1980) staat niet op de eerste Europese versie van het album, maar wel op de Amerikaanse, die in augustus verschijnt. Tot zover de geschiedenis, over naar de recensie van deze klassieker.
Iron Maiden is rauw, agressief en krachtig voor die tijd. De metal combineert de zwaarte van Black Sabbath en Deep Purple, het rauwe van Led Zeppelin, de harmonieën van Wishbone Ash en de prog van onder andere Genesis en Pink Floyd. De naam van Kiss mag niet onvermeld blijven, luister maar eens naar Running Free. Paul Di’Anno geeft een punkrandje aan het geheel en de solo’s van Dave Murray komen deels uit de blueshoek. Een combinatie die niet eerder was vertoond.
De zelfgetitelde afsluiter volgt net als Prowler, Running Free, Charlotte The Harlot en Sanctuary een vrij standaard opbouw. Sanctuary heeft mooie basloopjes, maar is niet de sterkste track in het geheel. Prowler ligt direct lekker in het gehoor en bevat een versnelling. Charlotte The Harlot herbergt juist een mooie vertraging. Laatstgenoemde is het enige nummer op de plaat dat door Dave Murray is geschreven. Het is tevens het eerste in de Charlotte-saga, die een vervolg krijgt met 22 Acacia Avenue, Hooks In You en From Here To Eternity. Charlotte is een hoer, waarover Di'Anno verklaart dat ze 45 jaar oud is, High Hill Lil heet en werkt aan de Markhouse Road (voor het geval je ernaartoe wilt gaan).
De technische beheersing en prog-elementen komen met name aan bod in Remember Tomorrow, Phantom Of The Opera, Transylvania en de ballad Strange World. Eerstgenoemde is opgebouwd middels een memorabele zanglijn (hiermee bewijst Paul ook clean prima uit de voeten te kunnen) en met een bas- en gitaarlijn die tegen elkaar in gaan (die fraaie dualiteit komt terug in Phantom Of The Opera). De stevigere instrumentale middensectie bevat prachtig soleerwerk. Ook laatstgenoemde bevat een mooie zanglijn en melodieuze solo’s. Phantom Of The Opera is zowel een favoriet van Harris als de fans en staat de afgelopen jaren ook nog op de setlist.
Steve verklaart desondanks dat hij absoluut niet tevreden is met de productie. Met name de gitaarpartijen staan naar zijn mening niet zwaar genoeg. Hoezeer de productie ook rammelt, het geeft de plaat wel karakter. De drums zijn relatief eenvoudig en de baspartijen zijn goed te volgen. Het geluid van de bas treedt af en toe op de voorgrond. In de straightforwardtracks lijken de gitaarpartijen een enkele keer wat op elkaar (vergelijk Running Free maar eens met Charlotte The Harlot), maar wat Iron Maiden speciaal maakt, zijn alle twinleads die regelmatig opduiken. De mooiste exemplaren zijn die in Phantom Of The Opera en aan het einde van het instrumentale Transylvania.
Het album is een internationaal succes. Nadat op 5 april 1980 het eerste buitenlandse optreden in Kortrijk heeft plaatsgevonden, gaat Maiden toeren als support van Kiss. Nederland is voor het eerst aan de beurt op 5 oktober van dat jaar (Groenoordhallen te Leiden, wie was daarbij?). Dennis Stratton vertrekt na de tour met Kiss, vanwege een tekort aan commitment (hij luistert liever naar George Benson, 10cc en Eagles en speelt het liefst de rustige songs). Adrian Smith, met wie Murray in 1972 Urchin opgericht heeft, wordt de nieuwe gitarist. In de nieuwe bezetting volgt Killers in 1981, waarop onder andere de oldies Innocent Exile en Wrathchild staan. De opvolger kan desondanks niet op tegen het debuut, een klassieker die ook veertig jaar na dato zijn kracht niet heeft verloren en door veel bands als inspiratiebron is genoemd. Gefeliciteerd mannen!
Tracklist:
1. Prowler
2. Sanctuary
3. Remember Tomorrow
4. Running Free
5. Phantom Of The Opera
6. Transylvania
7. Strange World
8. Charlotte The Harlot
9. Iron Maiden
