New Hell is namelijk een plaat die in alle opzichten voldoet aan de verwachtingen. Van de onbehouwen, boerse strot van Esben Hansen tot aan de hakkende riffs en het lompe drumwerk: alle klassieke ingredinten van deze band zijn rijkelijk aanwezig op deze nieuwe full-length. Met opener The Executioner wordt een vurig startschot gegeven. Ook Lines Crossed Lives Lost behoort tot het betere werk uit het oeuvre van de Denen. Opgefokte drumritmes, uitstekende afwisseling tussen gedreven thrashriffs en logge hardcore-invloeden en een sterk refrein vormen de bouwstenen die dit nummer zijn kracht geven. Met krachtige kanonskogeltjes als Your Sad Existence en Master Of Betrayal (met verrassend melodieuze solo) staat er bovendien meer materiaal op dit album dat de nekspieren aan het werk zet.
Toch raast en tiert Hatesphere niet aan n stuk door. Het titelnummer legt meer nadruk op grooves en minder op snelheid. Het sterke The Longest Haul, waarin de band zijn geschiedenis in de tekst nog maar even samenvat (fifteen years, drunk and obnoxious) is een zeer overtuigend midtempo-nummer dat eveneens gekenmerkt wordt door een vette groove. Aan de tekst is geen woord gelogen, want brallerig is de muziek van Hatesphere zeker. Vooral tijdens de vele live-optredens, wanneer het materiaal met verve wordt gebracht. Dat zal met New Hell op zak zeker niet anders worden, want er is eigenlijk weinig tot niets op dit schijfje aan te merken (of het moet die spuuglelijke hoes zijn).
Wie bands als Dew-Scented en The Haunted kan waarderen, zal ongetwijfeld ook met Hatesphere uit de voeten kunnen. New Hell behoort tot het betere werk uit de geschiedenis van de band. Laat deze boeren dus nog maar een poosje doorploegen.
Tracklist:
1. The Executioner
2. Lines Crossed Lives Lost
3. Head On A Spike
4. The Longest Haul
5. Your Sad Existence
6. On The Shores Of Hell
7. New Hell
8. Master Of Betrayal
9. Human Cesspool
10. The Grey Mass
