Als er mensen zijn die Isaiah Mitchell van naam kennen, dan zal dat hoogstwaarschijnlijk zijn van de instrumentale stoner-/jamband Earthless. Mitchell houdt er sinds 2009 echter ook een ander project op na, Golden Void genaamd. Hoewel de muziek bij beide groepen behoorlijk psychedelisch van aard is, verschillen deze toch flink van elkaar. Het zelfgetitelde debuut was een van de aangename verrassingen in 2012. Een verzameling van songs, die qua invloeden stevig geworteld zijn in de psychedelische rock van de jaren zestig en zeventig. De lat bij het maken van de opvolger lag dus hoog. Het is dan ook nog maar de vraag of het dit jaar uitgebrachte Berkana voldoet aan deze verwachtingen.
De term berkana komt oorspronkelijk uit een runenschrift en betekent een nieuw begin, geboorte of schepping. De tracks op Berkana luiden niet bepaald een nieuw begin in. Sterker nog, Golden Void gaat in een ongewijzigde samenstelling verder waar het met de eerste plaat gebleven was. De aanpak is wel wat geduldiger, waardoor de songs wat uitgestrekter zijn geworden. Burbanks Dream opent het album swingend met een vermakelijke wisselwerking tussen het gitaarwerk van Mitchell en het orgelspel van vrouwlief Camilla Saufley-Mitchell. Dat Isaiah een groot fan is van Jimi Hendrix wordt hier benadrukt met de eerste solo van de plaat, die meteen ruim twee minuten duurt. Het volgende Silent Season is gestoeld op ronkend baswerk van Aaron Morgan, waar het speelse, psychedelische gitaarspel op een mooie manier doorheen loopt. Met het uptempo en opgetogen Dervishing wordt de A-kant prima afgerond.
Na deze drie psychedelische rockers, staat de tweede helft van het album meer in het teken van wat tragere, uitgestrekte songs met een hoog jamgehalte. Bij Astral Plane en Storm Feather zou het bijna een vereiste moeten zijn, om deze enkel via de koptelefoon te gaan luisteren, het licht uit te doen en vervolgens heerlijk weg te dromen. Bij The Beacon is de kans groot dat het kwartje wat later valt. De aanhouder wint hier, want het is misschien wel het meest complete Golden Void-nummer. Dat toetsenist Camilla Saufley-Mitchell geen Linda McCartney-achtige rol heeft als de vrouw van in de band, wordt hier nog eens bevestigd. Haar toetsenwerk heeft een absolute meerwaarde. Aan het einde van The Beacon halen alle bandleden even alles uit de kast en is het gitaarwerk wederom smulwerk voor Hendrix-fans.
Het moge duidelijk zijn dat Golden Void aan de hoge verwachtingen heeft voldaan. Ten opzichte van het debuut zijn de songs beter uitgewerkt en klinkt de band ervarener en vol vertrouwen. Golden Void laat horen hoe je heavy psych behoort te maken en hiermee is het een van de toonaangevende groepen in dit genre geworden.
Tracklist:1. Burbanks Dream
2. Silent Season
3. Dervishing
4. Astral Plane
5. Ive Been Down
6. The Beacon
7. Storm And Feather
