In tijden waarin het blackmetalgenre innovatiever dan ooit is en deze stijl enorm is uitgedijd qua exotische invloeden, is het voor de meer puriteins aangelegde liefhebber ook wel weer eens fijn als een band zich gewoon bij de kern van de stijl houdt. Het Noorse Tsjuder is zo�n band die zich nooit op vreemde gronden zal begeven en aan een zeer strikte opvatting van het genre vasthoudt. Compromisloos en pikzwart roswerk derhalve. Die bevlogenheid leverde in het vorige decennium een aantal genadeloze pareltjes op, waarvan Desert Northern Hell (2004) het meest memorabel is.

Hoewel het trio Nag (vocalen en bas), Draugluin (gitaar) en AntiChristian (drums) op de top van hun kunnen leken te zijn, werd Tsjuder uiteindelijk toch lange tijd in de vriezer gezet. Pas na zes jaar vierde de band een uitstekende comeback met het ijzersterke Legion Helvete (2011). Inmiddels is het gezelschap met Antiliv toe aan zijn vijfde langspeler. De fans van de band hebben er ditmaal slechts vier jaar op moeten wachten. Die fans zullen echter snel bij de les zijn, want letterlijk vanaf de allereerste seconde vuurt Tsjuder een waar spervuur aan furieuze blastbeats, hakkende riffs en getergde screams op de luisteraar af. Kaos is de toepasselijke titel van deze fantastische openingstrack, die qua intens en verwrongen gitaarwerk bij vlagen een bijzonder fijne 1349-vibe met zich meedraagt.

Met het hierop volgende Krater wordt echter verrassend veel gas teruggenomen. Het lagere tempo zorgt er echter ook voor dat de impact van Tsjuder wat minder groot is. Erger is echter het regelrechte plagiaat: het is vrijwel onmogelijk om bij sommige riffs niet aan In The Shadow Of The Horns van Darkthrone te denken. Ietwat te opzichte verering? Op Antiliv valt vaker op dat de band af en toe een versnelling terugschakelt. Nu is dat niet zo verwonderlijk, want non-stop blasten wordt ook saai, maar het is wel jammer dat de intensiteit van de openingstrack niet helemaal wordt vastgehouden. Desondanks laat Tsjuder horen nog steeds een flink aantal vette grooves in huis te hebben. Zo zijn nummers als Djevelens Mesterverk en Demonic Supremacy (inclusief vuige solo) buitengewoon genietbaar.

Met het ruim acht minuten durende titelnummer sluit Tsjuder op epische wijze af. De vorige albums maakten al duidelijk dat de band wel vertrouwd is met lange afsluiters en ook nu weet men de aandacht vast te houden met stoere riffs en een flinke scheut black-�n-roll. Antiliv mag dan niet zo�n kraker zijn geworden als het oude materiaal, maar biedt meer dan genoeg kwaliteitsblack, die vooral in de smaak zal vallen bij degenen die terugverlangen naar de jaren dat een term als �post-blackmetal� hooguit associaties met de PTT opriep en de lieflijke thematiek, die bands als Alcest en Wolves In The Throne Room introduceerden, nog ver te zoeken was.

Tracklist:
1. Kaos
2. Krater
3. Norge
4. Djevelens Mesterverk
5. Demonic Supremacy
6. Slumber With The Worm
7. Ved Ferdens Ende
8. Antiliv