Op de nieuwe plaat maakt het kwintet uit Murcia een aardig positieve indruk middels melancholische, doomy gothic rock/metal. Het draait daarbij om de sfeer en niet om het technische spel. Mineurakkoorden, ingetogen getokkel, een basic ritmesectie, langgerekte, donkere popvocalen, zwaarmoedige pianomelodien en atmosferische synthesizerpartijen vormen de ingredinten voor drie kwartier aan stemmige muziek. De cleane productie door Jonathan Mazzeo en Carlo Bellotti (eigenaar van Wormholedeath Records) en de mastering van Dennis Koehne en Waldemar Sorychta (bekend van hun werk met The Gathering, Lacuna Coil, Moonspell) laten voldoende ruimte voor de dromerige en druilerige sfeer. De drie bands die zojuist zijn genoemd vormen overigens samen met onder andere Within Temptation, Anathema en Theatre Of Tragedy de bronnen van invloed voor de muziek van de Spanjaarden.
Het levert een aantal goede tracks op, zoals het Anathema meets Lacuna Coil and Paradise Lost-achtige Despair, het catchy Cycles (met gastvocalen van Luca Starita van Neuromantik) en An Ocean Between Us, waarin gitaar en keys elkaar goed aanvullen. Andere tracks zijn ook van een behoorlijk niveau, maar er zijn weinig uitschieters. Dat komt mede doordat er niet heel veel afwisseling in de muziek zit. Men valt terug op dezelfde technieken. Inwisselbaarheid ligt daardoor op de loer en kan tot verveling leiden. Het relatief vrolijke uptempo H2SO4 komt dan ook op het juiste moment en schudt de boel weer wakker middels uplifting keyboard-melodien. Soms is de bijdrage van de toetsenist wat te poppy, zoals in Oh, My Cross!!, maar doorgaans is het pianospel zeer functioneel.
De ingetogen stem van Andrea past prima bij de muziek. Ze moet het niet van haar bereik hebben, al zoekt ze aan het einde van Despair nog even de hoogte. Ze voorziet meerdere nummers van memorabele refreinen zoals Rebirth, H2SO4 en Dust And Dawn. Opmerkelijk is dat haar zang doet denken aan die van Madonna (in Despair en In Free Fall). Bassist Antonio Perea duikt hier en daar ook nog op met zijn zachte grunts, maar ze vallen niet echt op. In Despair gebruikt hij op geslaagde wijze de techniek die we kennen van Andrea Ferro (Lacuna Coil) en Nick Holmes (Paradise Lost).
Transcending The Blue And Drifting Into Rebirth is een plaat met sfeervolle gothic rock die je terugbrengt naar de jaren negentig. Melancholische tracks en energieke keyboardsongs wisselen elkaar af, waarbij het niveau dicht bij elkaar ligt. Het album mist soms net het vereiste niveau om echt de aandacht over de volle lengte erbij te houden en op te vallen in de stroom aan internationale releases. Toch is het een aanzienlijke verbetering ten opzichte van Crystal Tears. Voor fans van genoemde bands is het de moeite waard om de muziek van Rainover te gaan beluisteren.
Tracklist:
1. Rebirth
2. Despair
3. Cycles
4. Rain Over My Tears
5. H2SO4
6. Oh, My Cross!!
7. An Ocean Between Us
8. Dust And Dawn
9. Hopeless
10. In Free Fall
11. Remembrances
