Heimdalls Wacht brengt na een kalme intro een pompeuze muur van pagan black metal, met tracks die bijna de tien minuten aantikken. Wat dat aangaat, krijgt de luisteraar waar voor zijn of haar centen. Het album zit vol langdradige melodien die plotsklaps overgaan in pakkende nieuwe klanken. Daarbovenop gooien de heren cleane zangpartijen, die, omdat ze in het Duits zijn, niet altijd even goed overkomen. Het gas wordt constant stevig ingetrapt waardoor er weinig tijd is om op adem te komen. Zo nu en dan is er spaarzame ruimte voor een akoestische gitaar en vervolgens gaan deze Duitsers gewoon weer los met hun Noormannengeweld. Af en toe borrelt de gelijkenis met Enslaved en Ulver in kinderschoentjes op.
De lengte van de nummers is absoluut geen probleem, wel is het jammer dat de drums slecht te horen zijn en er regelmatig plankgas wordt gegeven. Hierdoor doet het album af en toe wat chaotisch en rusteloos aan. De melodien zijn hier en daar werkelijk prachtig, maar vervliegen voor je er erg in hebt. Ook doen deze heidenen er goed aan wat minder gebruik te maken van regen- en windgeluiden. Dit hebben we nu, met name van deze Duitse wapenbroeders, al vaak genoeg gehoord en voegt werkelijk niets extra's toe.
Waarom dit kindje een deel twee is? Joost mag het weten, maar fans van dit collectief kunnen zonder aarzelen bovengenoemd schijfje aanschaffen. Mensen die op zoek zijn naar vernieuwing binnen het genre kunnen deze bak herrie aan zich voorbij laten gaan en hopen dat deze bostrollen in de toekomst wat gas terugnemen. De potentie lijkt aanwezig.
Tracklist:
1. Indiculus Paganiarum
2. Die Fallenden Bltter Der Irminsul
3. Conspiratio Barbarica
4. Auf Roter Erde Erblht (Ursprung Teil I)
5. Schwarzmondritual
6. (Leben) Im Zeichen Der Todesrune
7. Seelenstaub
8. Des Wolfes Zottiges Fell
