"Oh my god is this really the end?", schreeuwt Matt Tuck tijdens de openingstrack No Way Out, van het nieuwe Bullet For My Valentine-album Venom. Ironisch dat hij dit zingt, want na het erbarmelijke niveau van voorganger Temper, Temper, vroeg menig fan zich waarschijnlijk hetzelfde af over het lot van de groep. Het leek er namelijk wel heel erg op dat de melodieuze metalcore-formatie uit Wales het niet meer in zich had om met sterk en pakkend materiaal te komen. Vooral de ingredi�nten power en agressie waren een groot gemis en tussen de bandleden was het lang niet koek en ei. Gelukkig zet Venom deze traditie niet voort en komen de heren zelfs met een verrassend sterke plaat voor de dag.

Of dat nu komt doordat oudgediende bassist Jason James afscheid van de groep heeft genomen, of dat de band weer in zee is gegaan met producer Colin Richardson (The Posion, Scream Aim Fire) doet er niet toe, maar de kracht van Bullet For My Valentine lijkt weer herontdekt te zijn. Vooral op de eerste helft van Venom klinkt het weer als vanouds en wordt er een sterke link gelegd met het debuutalbum The Poison. De snelle en afwisselende gitaarriffs, felle drums, agressieve zanglijnen, fijne tempowisselingen en bovenal de screams van Matt Tuck zijn allemaal weer aanwezig en het is vooral laatstgenoemde dat gemist werd.

Ondanks dat het niveau van de begindagen nog niet gehaald wordt, klinken de tracks allemaal zeer energiek en is er voldoende afwisseling. Dit levert een aantal zeer sterke tracks op, zoals No Way Out, Army Of Noise, Broken, You Want A Battle? (Here's A War) en Pariah, maar er zijn ook een paar middelmatige en weinig memorabele songs als The Harder The Heart (The Harder It Breaks) en Skin. Het zijn dan ook vooral de momenten waarop Tuck te veel leunt op zijn cleane vocalen, die weinig indruk maken.

Wat Venom uiteindelijk vooral veel doet, is teruggrijpen naar de sound van The Poison en in mindere mate die van Scream Aim Fire. Logisch, want de albums die daarna uitkwamen (waarbij er meer van die sound werd afgeweken) zijn over het algemeen de door de fans minst gewaardeerde. Het zit hem dan ook al in de naam, want Venom is niet meer dan een ander woord voor poison. Het levert een goede en veelzijdige plaat op, die zich nog niet helemaal kan meten met de sterkste periode van Bullet For My Valentine, maar wel met gemak de laatste twee albums doet vergeten. Fans uit de begintijd van de melodieuze thrash- en metalcoreformatie en vooral van het debuutalbum kunnen deze vijfde langspeler dan ook prima een kans geven.

Tracklist:
1. V
2. No Way Out
3. Army Of Noise
4. Worthless
5. You Want A Battle? (Here's A War)
6. Broken
7. Venom
8. The Harder The Heart (The Harder It Breaks)
9. Skin
10. Hell Or High Water
11. Pariah