Istapp hoort wat mij betreft thuis in het rijtje Borknagar, Taake en Vintersorg. Snelle en krachtige black metal en bijzonder melodieus. Door zo nu en dan folkinvloeden in de melodie te verwerken, is het bijna vrolijk te noemen. Istapp heeft een conventionelere benadering, zonder andere instrumenten dan gitaren, bas, drums en zo nu en dan toetsen.
Wat Istapp onderscheidt van andere melodieuze black in de stijl van Dissection, is dat naast de typerende rauwe vocalen ook uitstekende cleane vocalen te horen zijn, die wat doen denken aan Andreas Hedlund (Vintersorg, Borknagar). Die vergelijking met Vintersorg gaat verder, want ook bij Istapp is geen sprake meer van een echte band.
Multi-instrumentalist en oprichter Fjalar is het enige overgebleven bandlid en hij wordt op Frostbiten, de tweede full-length, bijgestaan door Isar voor de rauwe zang. Naast alle instrumenten verzorgt Fjalar ook de cleane vocalen. De productie is helder, wat bijdraagt aan de ijskoude sfeer, die hier en daar soms zelfs episch wordt. De drums staan vrij zacht in de mix, waardoor de sound vooral wordt bepaald door het gitaarwerk. Dit wordt gekenmerkt door snelle tremoloriffs in Zweedse blackmetalstijl, met veel tempowisselingen en zeer melodieus.
Opener Apep is iets sneller dan ik van de band gewend ben, maar de titeltrack is kenmerkend voor de stijl van Istapp. Het refrein is een absolute oorwurm, vooral door de sterkste troef; de cleane vocalen. Door de melodien wat sneller te spelen dan op het debuutalbum Blekinge (2010), komen de nummers wat dreigender over. Een goed voorbeeld hiervan is Polcirkelns Herre, maar ook afsluiter Vit Makt. De snelle, ietwat panisch klinkende nummers als Skoll en Vinterland zijn hoogtepunten op het album. In deze tracks komen ook de folkinvloeden sterk naar voren. Een andere track die er uitspringt, is M Det Aldrig Ta, opnieuw een nummer met Paganinvloeden en cleane vocalen.
Frostbiten klinkt over het geheel wat agressiever dan de voorganger. Toch gaat dat niet ten koste van het gevoel dat ik altijd krijg bij het luisteren naar deze band; vrolijkheid. Frostbiten is dan ook een album om echt van te genieten. Alleen jammer dat de speelduur zo kort is. Er wordt geen enkele overbodige noot gespeeld en van solos is nauwelijks sprake. Na iets meer dan een half uur is het alweer voorbij.
Tracklist:
1. Apep
2. Frostbiten
3. Kall(elsen)
4. Skoll
5. Primum Frigidum
6. Polcirkelns Herre
7. Fimbulvinter
8. M Det Aldrig Ta
9. Vinterland
10. Vit Makt
