Terug naar je roots is dan het devies en dat is precies wat We Butter The Bread With Butter met Wieder Geil! doet. De bemoeienis van de platenmaatschappij is naar de achtergrond geschoven en de heren konden vrolijk hun gang gaan. Dit resulteert erin dat veel van de oude vertrouwde elementen terug zijn, maar het houdt niet in dat men Goldkinder helemaal vergeten is. Zo staat ook het nieuwe album bol van de catchy refreinen, maar komen deze nu beter tot hun recht doordat de focus is gelegd op de screams van Paul Bartzsch in plaats van op zijn cleane vocalen. Dit brengt een stuk meer energie en felheid met zich mee.
De rest van de werkwijze neigt naar een samensmelting van alle elementen uit de carrire van de band. Elk nummer heeft als basis een vrij simpele structuur, die vervolgens helemaal volgepropt wordt met een hysterische brei van screams, elektronische samples, rare teksten, hardcore-/trance-beats en andere fratsen. Ondanks dat deze methode verdoezelt dat de muziek helemaal niet zo hoogstaand is, leveren de heren hiermee wel knappe songs af. Vooral op de eerste helft staan erg sterke tracks (Anarchy, Exorzist) die door hun energie en toegankelijkheid met gemak boven de rest uitsteken. Ook het Berlijnse lijflied Berlin, Berlin! valt in positieve zin op, evenals de openingstrack Ich Mach Was Mit Medien. Deze kenmerkt zich halverwege door een bijzondere hardcore-/dance-achtige break, waarbij je jezelf even afvraagt of je nog wel naar een metalband luistert.
Echter niet alles is even sterk. Thug Life weet weinig te overtuigen en ook afsluiter Zombiebitch laat geen indruk achter. Bang Bang Bang is een vreemde eend in de bijt en had beter achterwege gelaten kunnen worden. Het nummer neigt meer richting death metal, terwijl er elk moment een Harlem Shake-moment op de loer lijkt te liggen. Ook zal Paul Bartzsch niet de geschiedenisboeken ingaan als de beste zanger en komen zijn grunts dikwijls kracht te kort.
Al met al is Wieder Geil! het beste te omschrijven als het album dat We Butter The Bread With Butter laat doen, wat het zelf het liefste doet. Energierijke songs creren, zonder restricties of torenhoge ambities. Het is voor de band goed geweest om zich weer te richten op de muziek in plaats van op de massa. Ook al weet niet elk nummer op de plaat te overtuigen en is alle opsmuk misschien niet meer dan een verbloeming van het vrij simplistische spel van de heren, het voldoet prima. Echter ben je alles ook weer vergeten wanneer het is afgelopen.
Tracklist:
1. Ich Mach Was Mit Medien
2. Exorzist
3. Anarchy
4. Berlin, Berlin!
5. Bang Bang Bang
6. Gib Mir Mehr
7. Rockstar
8. Thug Life
9. Warum Lieben Wir Night Mehr
10. Zombiebitch