Mocht het sprookje van de Italianen van Kr�wnn niet uitkomen, dan heeft het in elk geval niet aan de productiviteit gelegen. Deze band opereert sinds 2012 en brengt nu zijn tweede album uit. Naar eigen zeggen, hebben ze al opgetreden met relatieve grootheden als Yob, Pallbearer, Red Fang en Solstice. Ongetwijfeld in eigen land, want Kr�wnn�s naam heb ik alleen vanwege het debuutalbum ooit voorbij zien komen.

Met de vier eerder genoemde bands heeft Kr�wnn overigens weinig te maken. Dit overwegend vrouwelijke drietal speelt een soort epische stoner. Probeer je Ufomammut in te beelden dat minder zwaar speelt en meer aandacht heeft voor klassieke songstructuren. Bands als Grand Magus en The Gates Of Slumber komen eerder in de buurt. Die bands hebben het alleen wel een stuk beter voor elkaar. Kr�wnn slaagt er wel in een lekker dik geluid neer te zetten. Wat ook erg stevig is, is het accent van zanger/gitarist Michele. Dat kun je Italianen niet echt kwalijk nemen, maar dat wordt hier nog creatief opgelost. Ik zou zweren dat het zelfs nog aangedikt wordt en dat maakt dat het nog best goed aan te horen is.

De jonge, onervaren band Kr�wnn mag best trots wezen op een plaat als Magmafr�st. Dit doomdrietal moet toch eerst de harten van het publiek in eigen land veroveren, voordat ze over de grens kijken. Ze zijn op de goede weg, maar hebben nog veel te leren. Riffen kunnen ze wel, maar de nummers blijven niet hangen. Van thema�s als klassieke fantasy en Noord-Europese legendes zie je alleen de stoere songtitels terug. De plaat luistert verder prima weg. Het mist gewoon iets. Misschien is het ervaring, misschien is het talent. Dat zal de tijd duidelijk moeten maken.

Tracklist:
1. Bennu (Intro)
2. Skeksis Dance
3. Wyvernking
4. W�lfhunt
5. To Minas Morgul
6. Sleipnir
7. Forge Of Crom
8. Cernunnos (Outro)