Wanneer je als startend bandje publiekelijk lovende woorden krijgt van gevestigde artiesten, is dat vaak een welkome boost voor je carrire. Bij het Australische Palace Of The King kwamen egostrelende woorden van landgenoot en Airbourne-zanger/gitarist Joel OKeeffe. Hoewel de muziek van Palace Of The King niet veel overeenkomsten vertoont met die van Airbourne, blijkt dat OKeeffes promotiecampagne geheel gerechtvaardigd is. De nieuwste release van de mannen uit Melbourne, getiteld White Bird/Burn The Sky, is een indrukwekkende classicrockplaat waar het fanatisme en de energie vanaf spat.
Hoewel Palace Of The King eind 2012 pas opgericht is, heeft de band reeds twee eps en een full-length in eigen beheer uitgebracht. Je hoeft geen kenner te zijn om de invloeden van deze groep te herkennen. Net zoals Rival Sons, Wolfmother en The Parlor Mob leunt de muziek erg op overbekende jarenzeventigacts als Led Zeppelin, Deep Purple en Black Sabbath. Een gevalletje van de platgereden paden volgen, zou je denken. Toch laten de Australirs duidelijk merken dat ze wel degelijk een toegevoegde waarde hebben in het overbevolkte classicrockgenre. Dit zit hem voornamelijk in de explosiviteit en gedrevenheid van deze band.
Vanaf de eerste track Take Your Medicine knalt het er meteen vol op. Stampende riffs, soulvolle maar toch krachtige vocalen en prominente orgel- en keyboardpartijen maken dit tot een erg vermakelijk schijfje. Het is vooral de overgave waarmee de nummers gebracht worden, die White Bird/Burn The Sky doen slagen. Hoewel de riffs hier wel een belangrijke rol spelen, bieden de songs genoeg variatie om het geheel boeiend te houden. Het psychedelische Aint Got Nobody To Blame But Myself is hier een goed voorbeeld van. Hoewel de zanglijnen erg pakkend zijn en goed blijven hangen, zal de stem van Tim Henwood (een soort van kruising tussen Robert Plant van Led Zeppelin en Perry Farrell van Janes Addiction) aanvankelijk even wennen zijn. Als er dan toch een puntje van kritiek gemaakt moet worden, dan zijn dat de songteksten. Die doen nogal clich aan. Buiten dat is er maar weinig wat je de band kunt verwijten met deze release.
Dat je een gebrek aan originaliteit prima kunt compenseren met kwalitatief goede songs, gedrevenheid en muzikaal vakmanschap wordt met dit album bewezen. Gedurende tien tracks swingt en rockt het allemaal de pan uit. Palace Of The King heeft met White Bird/Burn The Sky een prima fundament gelegd voor de toekomst. Mocht het de band de komende jaren meezitten, dan kan deze groep zeker een grote worden. Met of zonder steun van de vrienden van Airbourne.
Tracklist:1. Take Your Medicine
2. No Chance In Hell
3. Another Thing Coming
4. Burn My Bridges
5. White Bird (Bring Your Armies Against Me)
6. Aint Got Nobody To Blame But Myself
7. Leave Me Behind
8. Devils Daughter
9. Get Back Up (Burn The Sky)
10. If It Aint Broke
