Deze driekoppige band beukt van begin tot het einde en zanger/gitarist Martin Rosendahl grunt over vermoorden, in brand steken en nog eens vermoorden. Niets dat we al niet hebben gehoord bij duizenden andere bands. Na de eerste drie cliché up-tempo death metal liedjes wordt het gelukkig wel wat boeiender. Het slepende instrumentale 'The dismal recurrance' zet een welkome tempovertraging in dat de volgende tracks gehandhaafd blijft. De band komt duidelijk beter uit de verf als ze wat gas terugnemen.
Als je geen Deen of een verstokte death metal verzamelaar bent kan je dit schijfje beter negeren. Persoonlijk raakt het me nergens ondanks dat de muzikanten wel degelijk een vette pot death metal laten horen. Maar dit schijfje heeft een gebrek aan emotie, agressiviteit en pit. Leuk voor in de verzameling te plaatsen, maar ik zal dit schijfje wellicht maar één keer per jaar terug beluisteren en dat zegt genoeg. 'Goed gespeeld maar saai' is mijn conclusie! Binnenkort te zien in het voorprogramma van Konkhra.
Tracklist:
1. Mass funeral pyre
2. Exaltation of the macabre
3. Force fed obedience
4. The dismal recurrence
5. Sombre and vile
6. Lucid dreaming
7. Succumb to the superior
8. Tragical art
9. Undesirable
10. The illaffected / Too dark to see