Zelden heb ik zo genoten van een nieuw album. Pathway heeft alles wat een heerlijke luisterplaat in zich zou moeten hebben. Muzikaal fantastisch uitgedacht, met verschillende muzikale subgenres die in elkaar zijn verweven tot langgerekte composities. Een zanger die vrijwel alle stijlen tot in de puntjes beheerst, van mooie cleane zang tot blackmetalscreams. En tot slot, een mooie duistere sfeer die gecreerd is door symfonische progrockpasages en schitterende, zware doommelodien.
Secrets Of The Sky uit Oakland, Californi werd in 2010 opgericht en ontwikkelde de afgelopen jaren een uniek geluid, door een psychedelische, progressieve atmosfeer samen te laten smelten met een zwaar doomgeluid en een flinke dosis blackmetalinvloeden, een beetje te vergelijken met Agalloch. In 2013 bracht de band het meesterwerk To Sail Black Waters uit bij Kolony Records. Dit debuut werd zeer goed ontvangen en de band trok daarmee de aandacht van Metal Blade.
Toetsenist/zanger Garret Gazay had het concept voor Pathway al klaar toen het debuutalbum uitkwam, maar hij besloot te wachten tot zijn doelstelling bereikt kon worden. Secrets Of The Sky wilde een massieve, heldere sound en een organisch klinkende productie. De band heeft hiervoor gewerkt met Juan Urteaga (Machine Head, Testament). Er is veel tijd ingestoken om ieder instrument en iedere muzikant maximaal tot zijn recht te laten komen. En deze moeite heeft absoluut geleid tot een fantastisch eindresultaat. Neem even de tijd om dit album rustig te kunnen luisteren en je zult begrijpen wat ik bedoel.
De muziek, met een prominente rol voor de gitaristen Andrew Green en Clayton Bartholomew, past als gegoten bij de vocale kwaliteiten van Garret. Drummer Lance Lea en bassist Ryan Healy verzorgen de backing vocals. De Romeinse cijfers betreffen interludes, die je als luisteraar in de juiste sfeer brengen voor de uitgesponnen tracks die volgen. Ieder nummer staat daardoor op zich en vertelt een eigen verhaal. De verschillen tussen de tracks zijn enorm en daarom zijn deze interludes belangrijk. Hoe moet je anders omschakelen van het ingetogen Another Light, met uitsluitend cleane zang, naar het zware doomgeluid van Garden Of Prayers. Maar de grootste overgang is naar het explosieve, giftige karakter van Fosforos. Niet alleen een verrassende track, maar naar mijn mening ook het sterkste nummer op deze plaat. Verder wil ik vooral niet te veel verraden van dit schitterende album.
Hoewel het niet eenvoudig zal zijn om dit album live te spelen, is de band toch met voorbereidingen bezig dit wel te gaan doen. Er kan een heleboel bereikt worden met looppedalen en een fraaie lichtshow, maar toch ben ik erg benieuwd of ze op het podium dezelfde sfeer weten te bereiken als dit album doet wanneer je thuis in een luie stoel zit te luisteren. Alleen jammer dat de wandeling over dit schitterende pad slechts drie kwartier duurt.
Tracklist:
1. I
2. Three Swords
3. II
4. Angel In Vines
5. Another Light
6. III
7. IV
8. Garden Of Prayers
9. V
10. Fosforos
11. VI
12. Eternal Wolves
13. VII
