Oude tijden herleven met het debuutalbum van Ranger, Where Evil Dwells. Jazeker, opnieuw een band die gekozen heeft voor een old school geluid. Deze Finse band weet je op een aangename wijze terug te voeren naar de periode dat speed metal evolueerde tot thrash. Veel herinneringen aan topplaten uit die periode komen naar boven, maar net wanneer het bekend begint te klinken, geeft de band er een onverwachte draai aan. Daardoor kun je toch niet zeggen dat het ze ontbreekt aan originaliteit.
Het old school speedmetalimago van Ranger is erg ver doorgevoerd. Dit album is analoog opgenomen en het is naast een digitale release ook op cd, lp en zelfs op cassette uitgebracht. De band werd in 2008 opgericht en bracht in 2013 de ep Knights Of Darkness uit. In eigen land was de band al op ieder festival te zien en het debuutalbum Where Evil Dwells moet de deur openen naar de Europese podia.
Wat direct opvalt, is de zang met de kenmerkende hoge uithalen van zanger/bassist Dimi Pontiac. Het klinkt soms alsof de lyrics zijn geschreven nadat de muziek was opgenomen. Het is niet altijd even goed passend bij de melodie. De zang staat ook niet gewoon te hard in de mix, maar ligt echt op de melodie. Het klinkt alsof de zang is opgenomen terwijl de muziek werd afgespeeld op de achtergrond en dat dit ook de laatste opname is geweest. Dat doet niets af aan de vocale prestatie op zich, want die is in orde. Het stemgeluid doet me terugdenken aan Schmier, in de beginjaren van Destruction.
Muzikaal is het album een aaneenschakeling van mooie herinneringen. Invloeden uit de beginjaren van Helloween en Metallica zijn duidelijk aanwezig, maar er komt nog veel meer bekends uit die periode voorbij. Het is een ode aan de Duitse speedmetalbands en het vroege Bay Area-geluid. Deze zijn gecombineerd in snelle riffs en fraaie duellerende gitaarsolos. Wat minder gecharmeerd ben ik van de effecten op de zang in Black Circle richting het einde van de track, vooral omdat het niet echt passend is bij de sfeer die met dit album wordt neergezet. De titeltrack van ruim tien minuten bevat hier en daar een wat minder fraaie overgang en ook hier vind ik de vervormde vocalen na de solos niet geslaagd. Opvallend is ook Storm Of Power. Het is kort maar krachtig, meer een openingstrack dan een afsluiter.
Where Evil Dwells zal vooral goed vallen bij diegenen die de jaren tachtig hebben meegemaakt, of die echt iets hebben met die periode. Het is een heerlijke plaat, maar zeker in de uitvoering had het veel beter kunnen zijn.
Tracklist:
1. Defcon 1
3. Phantom Soldier
4. Dead Zone
5. Black Circle (S.Y.L.S.)
6. Where Evil Dwells
7. Storm Of Power
