Ja, is dat even vervelend. Besluit de platenmaatschappij om Tito & Tarantula�s Tarantism uit 1997 opnieuw uit te brengen (wat echt niet gehoeven had), komt er een meteen gloednieuw album bij uit. Dat moet trouwens wel even tussen aanhalingstekens gezet worden, want zo nieuw is het niet. Lost Tarantism hint natuurlijk naar het debuutalbum van deze band en het gaat hier dus om oude opnames en vandaar dat ik het internet regelmatig de term �the lost album� tegenkom.

Die opnames hadden rustig verloren mogen blijven. Wat je op Lost Tarantism zult aantreffen, is veilige, commerci�le latinorock. Er is gewoon niets aan. Twaalf nummers met kop en staart. Ze hebben allemaal dezelfde opbouw, alleen de noten en de teksten wisselen. Tarantism heeft, afhankelijk van je smaak nog wat prijsnummers, maar dit bevat niets wat een weldenkende metalfan leuk kan vinden. Je kan dan nog wel lachen om de teksten van Back To Mexico, maar verder is het een hoop gezwijmel. Het doet mij vooral denken aan wat Bon Jovi de laatste jaren uitspookt.

Loop hier met een wijde boog omheen, tenzij je radiovriendelijke rock goed kunt waarderen. Ik weiger verder om een beoordeling te geven, maar ik ga er wel van uit dat het gemiddelde rond de zestig uit honderd ligt. Ik heb er drie keer met pijn en moeite naar geluisterd, maar troost me met de gedachte dat dit soort wansmaak snel in de uitverkoopbakken en later in de vergetelheid zal belanden.

Tracklist:
1. When To Let It Go
2. Back To Mexico
3. Jokes On Me
4. Damn Good Day To Die
5. Cry In The Night
6. See You On The Way Down
7. Navajo In A Ufo
8. Wild Love
9. You Don't Scare Me
10. Gimme Respect
11. To Paradise
12. In My Arms Tonight