Het Amerikaanse Demon Eye is een band dat het tempo erin houdt. Vorig jaar werd via het Nederlandse label Soulseller Records het debuutalbum Leave The Light uitgebracht en een krappe vijftien maanden later volgt Tempora Infernalia. Dergelijke ijver doet denken aan de jaren zestig en zeventig, waarin bands als Deep Purple en Led Zeppelin makkelijk ieder jaar een plaat konden uitbrachten. Een ding heeft Demon Eye nog meer gemeen, want muzikaal tappen ze ook nog uit dit decennia-vaatje.

Wat Soulseller echter ziet in deze band, is me niet duidelijk. Leave The Light kon me al niet echt warm maken en Tempora Infernalia is niet meer dan een simple aaneenschakeling van heavy psychclich�s. Het voordeel is dat Demon Eye wel kan spelen en een zanger heeft die best kan zingen, maar over schrijfkunsten beschikken de heren niet. Tien nummers gaan het ene oor in en het andere uit. Soms helpt het om een album te laten groeien, maar Tempora Infernalia groeit als een doodgeboren baby.

Wat ik vooral mis, zijn de finales. Demon Eye wil soms best werken aan een opbouw, maar nergens komt die climax. Er wordt wel rock-�n-roll gespeeld, maar er is geen moment waarbij je uit je dak kunt gaan. Het klinkt zowel braafjes als gespeeld op de automatische piloot. Je mag toch aannemen dat muzikanten hun best doen voor een album, maar ik heb steeds het gevoel dat ze zich hier inhouden. Het wordt nergens spannend. Tempora Infernalia is als een kleurplaat die keurig binnen de lijntjes ingekleurd is.

Demon Eye is een hobbybandje dat het wellicht goed doet op bruiloften en verjaarsdagsfeestjes, maar verdient geen (wereldwijde) platendeal. Tempora Infernalia doet het alleen goed op de achtergrond en het artwork is er een om in te lijsten. Dat zijn de enige redenen waarom je Demon Eye een kans zou kunnen geven.

Tracklist:
1. End Of Days
2. Listen To The Darkness
3. I�ll Be Creeping
4. See The Signs
5. Poison Garden
6. In The World, Not Of It
7. Black Winds
8. Give Up The Ghost
9. Please, Father
10. Sons Of Man