De In Extremo vergelijking is na mijn openingsalinea wel duidelijk, lijkt me. Tanzwut klinkt echter wat electronischer. Echter, net als hun collegas van Rammstein en In Extremo beschikt Tanzwut ook over een zanger die de texten kwaadaardiger doet overkomen dan ze echt zijn. Wim, zo heet de beste man, heeft niet zo'n diepe stem als Rammstein-zanger Till Lindemann. Wim heeft echter wel de perfecte vertelstem. Als hij zijn text vertelt in plaats van zingt denk ik even dat ik me in de Efteling bevind, waar zo'n stem het verhaal bij de atractie vertelt. Vooral in Der Traum is dit nogal erg aanwezig. Het past echter wel goed bij de nummers, dus wat dat betreft is het een goede zet.
Qua muziek zit het zoals eerder gezegd iets in de buurt van In Extremo, maar iets electronischer. Keyboards zijn ruimschoots aanwezig, evenals de doedelzakken. Erg opvallend zijn in ieder geval wel de dans-achtige ritmes. Deze worden vergezeld van wat gitaren, die voor het metal element zorgen. Toch zijn het de doedelzakken die overheersen. Saai is de muziek niet, maar na een aantal nummers heb je het toch eigenlijk wel gehoord. Dat maakt Ihr Wolltet Spass zeker geen slecht album, maar iets gevarieerder had best gemogen.
Tracklist:
1. Wieder Da
2. Nein Nein
3. Der Traum
4. Meer
5. Zaubern
6. Fr Immer
7. Fatue
8. Erdbeerrot
9. Ihr Wolltet Spass
10. Der Fluch
11. Gnade
12. Caupona