Het mag dan pas half april zijn, het is de hoogste tijd om het zelfgetitelde album van End Of September te bespreken. Dit debuut van de Zweedse formatie verscheen namelijk al in 2012. De melodische metalband werd opgericht in 2009 door zanger/gitarist Erik Tordsson, maar vlak na het opnemen van de eerste demo vertrok zangeres Victoria Sundberg, met een hiatus van twee jaar als gevolg. Uiteindelijk vond Erik de gewenste muzikanten in zangeres Elin Redin, bassist Johan N�jd en drummer Johan Svensson. Samen namen ze eerst de single Isolated op en daarna de eerste full-length. Het viertal trad vooral op in eigen land, maar komt deze zomer voor een optreden naar Nederland. Een mooie aanleiding om eens kennis te maken met de muziek van de Scandinavi�rs.

Op het zelfgetitelde debuut brengt de formatie uit V�xj� moderne metal ten gehore die me veel doet denken aan Evanescence (vooral Inner Voice en Fallen). Zware staccatoriffs en powerakkoorden, een krachtige ritmesectie en melodieuze keyboardpartijen en leads kenmerken de sound. De muziek zit doorgaans toegankelijk in elkaar en meerdere tracks zijn rijp voor de hitlijsten. Isolated, Exile en Fallen komen hier bijvoorbeeld voor in aanmerking, mede doordat ze het beste blijven hangen.

Dit komt onder andere door de memorabele refreinen (over relatieproblemen) van zangeres Elin Redin. Ze staat prominent in de mix en bepaalt samen met de heavy gitaarpartijen het geluid van End Of September. Ze heeft een prettige zangstem die wat meer naar pop neigt en minder gothic klinkt dan die van haar genregenoten. Haar grootste verbeterpunt is haar bereik. De zanglijnen lijken wat op die van Evanescence en Within Temptation, maar ook af en toe op die van Kingfisher Sky. Tordsson staat haar in meerdere nummers bij met zijn prima cleane vocalen en in mindere mate met zijn grunts. Een welkome toevoeging, alhoewel ik denk dat lang niet alle fans de extreme vocalen kunnen waarderen. Vooral omdat dit toch een wat lichtere muziekstijl is, die de Zweden hanteren. Veel idee�n komen uit de rockhoek.

De voornaamste kritiek op deze release betreft het gebrek aan variatie. Weliswaar is er een lichte diversiteit in tempo tussen de tracks onderling, toch komt het neer op de standaard vierkwartsmaat en songstructuur. Daardoor gaan de tracks op elkaar lijken, zeker voor iemand die net kennismaakt met End Of September. De enige verrassing is er in de vorm van het ontbreken van een ballad halverwege. Die had het geheel wat op kunnen frissen. Ook een solo hier en daar was een aanwinst geweest. Neemt niet weg dat er meerdere overtuigende tracks op deze release staan. Dat zijn niet alleen de eerder genoemde potenti�le hits, maar ook Waiting For The Rain, A Place To Go en Left In This World.

Onder aan de streep scoort End Of September een voldoende. De nummers zijn weliswaar voorspelbaar, maar zitten goed in elkaar. Als de Zweden aan afwisseling tussen de songs gaan werken, blijft het volgende album wellicht over de hele lengte boeien. De heren en dame zijn inmiddels aan het schrijven van de volgende full-length begonnen, maar deze zal waarschijnlijk pas na het einde van september verschijnen.

Tracklist:
1. Isolated
2. Fallen
3. A Place To Go
4. Exile
5. Inner Voice
6. Left In This World
7. Waiting For The Rain
8. Silence
9. Autumn Breaks