Totaal gestoord. Een andere omschrijving is eigenlijk niet van toepassing ter beschrijving van het oeuvre van de Russische multi-instrumentalist Senmuth. Sinds de release van het debuutalbum Cognitive Discord (2004) staat de teller inmiddels op een duizelingwekkende 185 releases, die qua stijl uiteenlopen van ethno-ambient, tribal en industrial tot technische/avantgarde-metal. Het is bijna niet te bevatten, laat staan bij te benen, want letterlijk iedere paar weken verschijnt er wel weer een nieuwe full-length. Ter verduidelijking: sinds ik het vorig jaar verschenen album Triassic voldoende heb beluisterd om er deze recensie over te schrijven, zijn er alweer twintig (!) nieuwe albums verschenen. Nou ja, Triassic stamt dan ook alweer uit april 2014.

Bij zo�n enorme output zou je verwachten dat de kwaliteit van het materiaal bedroevend zou zijn. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de handvol albums die ik inmiddels van Senmuth heb gehoord, stuk voor stuk zo hun charmes hebben. Dat geldt ook voor Triassic, een album dat overigens (in tegenstelling tot sommige andere releases) geen raakvlakken met metal heeft. De plaat zit meer in de ethno-ambienthoek, vol orkestrale elementen, mystieke melodie�n en tribal-achtige percussie. Liefhebbers van Karl Sanders� soloalbums kunnen er zeer waarschijnlijk wel mee uit de voeten.

Na een nogal minimalistisch intro (Induan) laat Senmuth met het bijna tien minuten durende Olenekian pas echt horen wat hij in zijn mars heeft. Voorzien van een indrukwekkende, volle en transparante productie bevat dit nummer alle elementen die tekenend zijn voor de sound van dit individu: warme, dromerige ambientklanken die door de stevige, tribale percussie en ori�ntaalse klanken zowel rijk als gelaagd aandoen. Ook het mysterieuze Anisian klokt over de tien minuten. Dat is de perfecte lengte om het nummer langzaam verder uit te bouwen rondom een terugkerend tribalritme en aanzwellende en zich weer terugtrekkende keyboardlagen. Het effect is hypnotiserend en Senmuth slaagt er dan ook zonder problemen in om de luisteraar geboeid te houden.

In vergelijking met een deel van het oudere materiaal dat ik van dit project heb gehoord, klinkt Triassic vele malen coherenter. De losse nummers, maar ook de samenhang tussen de nummers, het voelt aan alsof het ��n geheel vormt. Het overkoepelende thema van de plaat (de titel is een verwijzing naar het Trias � de vroegste periode van het Mesozo�cum-tijdperk) zal daar ongetwijfeld aan hebben bijgedragen. Maar daarnaast kan het al bijna niet anders of Senmuth heeft zich ook als componist verder ontwikkeld. De individuele nummers klinken minder fragmentarisch dan voorheen nog wel eens het geval was. Dat alles maakt van Triassic een van de beste platen die ik tot nu toe van Senmuth heb gehoord. Warmbloedige ethno-ambient die alles behalve saai is - en waarbij vooral de tribalinvloeden een welkome verrijking vormen. Triassic is dan ook een uitstekende ingang om te beginnen met het verkennen van de duizelingwekkende discografie van Senmuth.

Tracklist:
1. Induan
2. Olenekian
3. Anisian
4. Ladinian
5. Carnian
6. Norian
7. Rhaetian