De black metal van de Vikingen is vooral episch, melancholisch en melodisch van aard. Invloeden zijn er met name van Borknagar, Windir en Taake, maar er zijn ook elementen uit de folk metal en de klassieke muziek. Zo is er een goed ingepaste bijdrage van een strijkers- en een blazerskwartet. Bovendien zijn er mooie fagot- en pianopartijen. En dan zijn we er nog niet. Er zijn ook nog uitstapjes naar de post-rock van Explosions In The Sky en de progressieve metal van Enslaved. Kortom: deze derde full-length laat een ruime variatie aan stijlen horen, die zich ontvouwt in uitgesponnen tracks. Middels een goede songwriting (alleen in Gjeternes Tunge Steg is er een abrupte overgang) is er sprake van een goede flow en dankzij de afwisseling blijft het interessant om naar te luisteren.
Met name het titelnummer en het afsluitende Tusen Kall Til Solsang Ny zijn erg sterk. Dit zijn goed opgebouwde tracks met sterke riffs en een bijpassende afwisseling van screams en cleane vocalen. De andere tracks scoren ook een voldoende, maar hebben af en toe de neiging wat voort te kabbelen. Dat gebeurt vooral op plaatsen waar de gitaarpartijen minder interessant zijn of lang duren, zoals in Bkens Hymne. Een welkom klassiek intermezzo in de vorm van Ljs breekt gelukkig de sleur. Hierin gaan fraaie pianomelodien samen met de bijdrage van de blazers en strijkers. Deze elementen zijn een sterk onderdeel in het geheel.
Op productioneel vlak zijn er wel wat punten van kritiek. De sound is weliswaar definieerbaar, maar nogal modderig. Dat is vooral het geval tijdens de secties met dubbele bas of blastbeats. Enerzijds past dat bij het karakter van de plaat, anderzijds klinkt het geheel niet strak. Bovendien krijg je niet veel mee van de kwaliteiten van de drummer, in tegenstelling tot die van de gitarist. De gitaarpartijen spelen namelijk een belangrijke rol en bepalen samen met de cleane zang het geluid. Overigens zal niet iedereen de heldere zangpartijen weten te waarderen. Niet omdat ze in het Noors zijn, maar omdat ze een hele specifieke klank bevatten. Het is moeilijk te omschrijven, maar oneerbiedig gezegd, lijkt het alsof Fornjot met een wat dichtgeknepen keel zingt. Na meerdere luisterbeurten went het overigens wel en dragen ze juist bij aan het folkloristische gevoel van de plaat.
De Gjenlevende is een authentiek en gevarieerd conceptalbum. Ondanks de punten van kritiek is het een mooi werkstuk geworden, dat ik graag beluister. Het is een logisch vervolg op Til Alle Heimsens Endar (2010), maar dan wat gevarieerder. Juist die variatie maakt van deze derde full-length een aangename luisterplaat. Voor fans van genoemde bands is dit absoluut een verrijking voor de platenverzameling.
Tracklist:
1. De Gjenlevende
2. Natt Og Taust Et Forglemt Liv
3. Bkens Hymne
4. Ljs
5. Gjeternes Tunge Steg
6. Tusen Kall Til Solsang Ny
