Het viertal muzikanten speelt een combinatie van melancholische en melodische black metal met agressieve passages. Emperor, Dissection, Dark Funeral en 1349 dienen daarbij als referentiemateriaal. Kingdom Venom I heeft een echt undergroundgeluid. Het geheel klinkt modderig, maar wel definieerbaar en er zit een zwartgallige diepte in de sound. De leads komen het beste uit de verf. Ook de keyboardpartijen zijn goed te horen en dragen bij aan de sfeer. De drums en met name de zang staan wat zachter in de mix. Voor een undergroundrelease vormt de productie geen belemmering voor het luisterplezier.
De zes tracks wisselen sterke met minder overtuigende momenten af, waarbij het niveau van de riffs doorslaggevend zijn. Desolation Solitude is daar het meest treffende voorbeeld van. Descension komt een stuk sterker over. Het bevat in voldoende mate pakkende gitaarpartijen, is wat agressiever dan de rest en ligt meteen lekker in het gehoor. Het gelaagde Absolute Severance belicht de andere kant van de speelstijl. Het begint met een mooi samenspel van droefgeestige riffs en zwaarmoedige keyboardklanken. Deze geslaagde combinatie houdt de hele speeltijd aan en bovendien is er een goede variatie in het tempo. De ideen zijn echter niet overal even goed uitgewerkt. Gadara en Violent Rebirth gaan bijvoorbeeld ongemerkt voorbij.
Kingdom Venom I weet dus niet over de gehele lengte te overtuigen. Momenten van fraai samenspel en sterke riffs wisselt men af met wat korte en rommelige of minder sterke fases. Deze eerste ep in de serie, die in de loop van 2015 zal verschijnen, laat derhalve geen onuitwisbare indruk achter. De sterke momenten vormen wel aanknopingspunten om de ontwikkelingen in de gaten te houden en zijn reden genoeg om de metal van Xaemora eens te gaan beluisteren.
Tracklist:
1. Gadara
2. Absolute Severance
3. Descension
4. Violent Rebirth
5. Desolation Solitude
6. No Longer
