Met het debuut van Nocturnal inbegrepen, is Above Below Within het tweede album van de band. Er is niet veel veranderd. Hier en daar duiken droevige pianostukken, die nogal in contrast staan met de drukke en frivole verheerlijking van de hardrock van de jaren zeventig. Ook is er een nieuwe gitarist bijgekomen, wat ervoor zorgt dat het gitaargeluid een aangenaam stuk dikker is. Soleren kunnen deze twee heren wel. Het ene moment bluesachtig en het andere moment is het typische classic rock. Tussendoor worden uitstapjes gemaakt naar psychedelische rock. Pogingen om origineel te zijn, hoor je opvallend vaak in het slot van sommige nummers. Luister maar naar Lady Of The Woods en Sing To Sleep My Soul. Daarin hoor je de eerder genoemde pianostukken en het mondharpgepingel die slechts weinig meer zijn dan ietwat overbodige epilogen.
Grappig is dat de heren zelf de productie hebben gedaan. Het is niet rampzalig geworden hoor: het is niet zuiver en het galmt nogal. Ik snap de reden heel goed dat ze hierdoor het dichtst bij het geluid komen dat ze zelf in gedachten hebben. Ook dit valt uiteindelijk in de categorie heel degelijk. De zanger had zich daarin ook beter mogen schikken. Je kunt namelijk een paar keer goed horen waar zijn grenzen liggen. Zanger Linus (nee, geen familie van) heeft zijn beperkingen, ondanks de mooie klank. Hij en Nocturnalia gaan nergens over de schreef.
Dit alles maakt van Above Below Within een leuk album, maar ik vraag me af of het ooit iets met deze band gaat worden. Nocturnalia is minimaal actief op het wereldwijde web en lijkt geen enkele moeite in promotie te willen steken. Behalve dat, moet Nocturnalia veel bands voor zich dulden als het gaat om Zweedse retrorock.
Tracklist:
1. Vandringen
2. Within His Lies
3. The Watchman
4. Lady Of The Woods
5. Sing To Sleep My Soul
6. The Stone
7. Towards The End
.jpeg){kind=small}
