Normaal gesproken is hardrock niet zo mijn ding, maar voor Jorn Lande maak ik graag een uitzondering. Wat een geweldige stem heeft die man. Voldoende reden om enthousiast te worden over een rockopera die hij samen met gitarist Trond Holter, alias Teeny (bekend van Wig Wam) heeft geschreven. Rockopera is misschien niet het juiste woord. Het is meer een conceptalbum in de stijl van Ayreon, want het verhaal wordt in tien nummers verteld, zonder dat daarbij gebruik is gemaakt van gesproken passages.
Swing Of Death is gebaseerd op het bekende boek van Bram Stoker over graaf Vlad III, prins van Wallachije, die zijn ziel verkocht aan de duivel en een vampier werd. De rode draad is de innerlijke strijd van Dracula, wanneer hij zich nog herinnert wat ware liefde is. De rollen van Mina en Lucy worden vertolkt door Lena Flitmoen.
Een onheilspellende intro van de openingstrack Hands Of Your God zorgt voor een dreigende sfeer. De stem van Lande is meeslepend en heeft een emotionele lading. Walking On Water is het soort nummer waar de stem van Lande het best tot zijn recht komt. Het had van grootmeester Ronnie James Dio kunnen zijn. Het gitaarwerk van Holter is wat zwaarder dan je zou verwachten en de solo is verrassend, met behoorlijk wat folkinvloeden. Hoewel dit misschien het stevigste nummer van het album is, neemt deze track me helemaal niet mee in het verhaal. Dat valt vooral op, wanneer de intro van de titeltrack je terugvoert in de tijd. Muzikaal doet het een beetje denken aan de rockabilly van Stray Cats en aan California Girls van David Lee Roth. Een bijzonder opvallende track en erg leuk om te luisteren, maar er is geen spoor meer van de dreigende, duistere sfeer.
Het verhaal wordt weer opgepakt bij Masquerade Ball, naar mijn mening de beste track op het album. Niet alleen is de zang van Lande fenomenaal, maar ook instrumentaal is dit een prachtige compositie, met veel aandacht voor detail. De flamenco-invloeden, het pianospel, het geluid van de voetstappen, alles klopt in deze track. Save Me is het eerste duet met Lena Flitmoen, die over meer dan voldoende talent beschikt om naast Lande te schitteren. Het refrein is me een beetje te catchy en datzelfde geldt voor de volgende track, River Of Tears, opnieuw een duet. Deze bevat trouwens een meer dan fraaie gitaarsolo.
Een ander hoogtepunt op dit album is Queen Of The Dead. In eerste instantie doet het nummer sterk denken aan Whitesnake, maar na een break verandert het nummer van karakter en werkt het toe naar een geweldig instrumentaal einde. Trond Holter laat op dit album echt heel iets anders horen dan de glamrock van Wig Wam. Ook de ritmesectie, die wordt gevormd door bassist Bernt Jansen en drummer Per Morten Bergseth, draagt bij aan de glansrol van Trond Holter op dit album.
Into The Dark is het volgende duet met Lena Flitmoen en hier krijgt ze de gelegenheid om flink uit te pakken, maar opnieuw raak ik het verhaal kwijt. Ook de volgende track staat er volledig los van, want True Love Through Blood is een instrumentaal nummer in de stijl van Michael Schenker. Het slotnummer Under The Gun is een prima track, met veel potentie om gedraaid te worden op de radio, maar het is niet de climax die je zou verwachten in een rockopera.
Swing Of Death is een aangenaam luisteralbum, met enkele verrassende wendingen. Ook de herkenbare details van klassieke rockartiesten zijn op een bijzonder knappe wijze verwerkt in de composities. Maar een rockopera is het niet, het verhaal ontbreekt. Er lijkt teveel nadruk gelegd te zijn op mogelijke geschiktheid voor de radio. Dat vind ik jammer, ik had er meer van verwacht.
Tracklist:
1. Hands Of Your God
2. Walking On Water
3. Swing Of Death
4. Masquerade Ball
5. Save Me
6. River Of Tears
7. Queen Of The Dead
8. Intro The Dark
9. True Love Through Blood
10. Under The Gun
