Vanuit de undergroundscene was de ster van Metallica al vroeg reizende. De harde en snelle bands waren er al een tijd, maar geen van hen wist zo snel naam en faam te maken als The Four Horsemen. Met een sneller dan snel-mentaliteit en invloeden uit onder andere NWOBHM en Engelse punk, maakte de groep een furieuze mengelmoes die insloeg als een bom. Je kunt als statement stellen, dat met Kill 'Em All het thrashmetalgenre definitief bestaansrecht kreeg.
Oorspronkelijk was het idee om het album uit te brengen onder de noemer Metal Up Your Ass, maar daar gingen de platenbonzen niet mee akkoord. Als reactie hierop werd de plaat symbolisch tot Kill 'Em All omgedoopt. Een typisch voorbeeld van de aanstekelijke brutaliteit die de band destijds bezat. Zowel live als op plaat waren de mannen namelijk wild, eigenwijs, ongeremd en bij lange na niet de geregisseerde groep zoals die nu op het podium staat. Juist die mentaliteit was zo sprekend en geeft de toenmalige kracht van Metallica goed weer. Want de grens tussen briljant en gewaagd, kan niet dichter bij elkaar liggen dan door halverwege het album een bassolo van bijna vierenhalve minuut, (Anesthesia) Pulling Teeth, te plaatsen. Iets wat in die tijd en ook nu absoluut niet gebruikelijk is.
En ondanks dat je door dat ene nummer niet om bassist Cliff Burton heen kan, is hij nog niet eens zo heel specifiek en nadrukkelijk aanwezig op Kill 'Em All. Zijn rol in Metallica zou later nog vele malen groter worden. Dit komt natuurlijk grotendeels doordat veel materiaal al voor zijn komst geschreven was, hetzelfde waar ook Kirk Hammett last van had. Iets wat Dave Mustaine hem maar al te graag (en misschien ook terecht) mocht inwrijven.
Het materiaal dat uiteindelijk op de plaat terecht gekomen is, behoort overduidelijk tot het beste dat Metallica ooit heeft uitgebracht. De bevlogenheid die de groep hier nog rijk is, zou later niet meer in deze vorm terugkeren. Songs als Hit The Lights, The Four Horsemen, Whiplash, Seek & Destroy en Motorbreath zijn zulke krachtige en gedreven songs, waar gewoon geen metalfan omheen kan. Vooral The Four Horsemen, met zijn fabuleus galopperende gitaarriffs, behoort tot een van mijn eeuwige favorieten.
Toch moet ik als kanttekening plaatsen, dat het album mij niet altijd over de gehele lengte kan bekoren. Zo heb ik niet altijd trek in (Anesthesia) Pulling Teeth en wel om dezelfde reden waarom ik ook niet van solo's tussen nummers tijdens optredens door houd. Het haalt de vaart eruit en duurt vaak te lang. Phantom Lord en Metal Militia behoren ook niet tot mijn favorieten, puur omdat ze het hoge niveau van de andere tracks niet kunnen bijbenen. Vooral in laatstgenoemde wordt duidelijk waarom James Hetfield zijn microfoon aan John Bush (Armored Saint/Anthrax) wilde doorgeven om Ride The Lightning in te zingen.
Kill 'Em All is een klassieker, dat is een feit. Geen liefhebber zal dat ontkennen, of je nu van deze plaat houdt of niet. Het is een van de albums die van grote waarde is geweest in de ontwikkeling van het genre en een duidelijke plek in de geschiedenis heeft. Metallica was de juiste band op de juiste plek, op het juiste moment, maar waren zij er niet geweest, dan was deze eer ongetwijfeld aan een andere band toebedeeld. Toch streeft de plaat geen perfectie na en dat is juist de charme van dit debuut. Van de soms erbarmelijke zang van Hetfield tot aan de onrijpheid van de band, het hoort er allemaal bij en is onderdeel van de fanatische beleving die Kill 'Em All is.
Tracklist:
1. Hit The Lights
2. The Four Horsemen
3. Motorbreath
4. Jump In The Fire
5. (Anesthesia) Pulling Teeth
6. Whiplash
7. Phantom Lord
8. No Remorse
9. Seek & Destroy
10. Metal Militia
