Kwaliteit die ik op In The Mist Of Night stukken minder aantref. Niet dat deze schijf een dramatische aangelegenheid is geworden, maar de muziek mist de inspiratie, felheid en intense kwaadaardigheid van die eerste twee albums. Bovendien lijkt het alsof er geen producent in de studio aanwezig was, want de muziek klinkt modderiger dan voorheen. Belangrijke elementen als de scherpte van het riffwerk en de nog altijd sinistere krijszang missen daardoor impact.
Want dat er wel wat goede riffs op de cd te vinden zijn, is bij deze Duitsers een zekerheid. Gedurende zijn lidmaatschap van het niet onomstreden Graven tekende Vargsang al voor de sterke gitaarpartijen. Zijn rauwe riffs kennen een eenvoudige opbouw, maar klinken vaak wel melodieus. Door die compromisloze aanpak kent ook deze plaat weer wat invloeden van oude thrashgroepen als Destruction en Sodom. Luister The Roots Of Hate en Captured In The Dark er maar op na. Aardige thrashy blackmetalsongs die helaas wel behoorlijk te lijden hebben onder de matige sound.
In The Mist Of Night doet me uiteindelijk niet zodanig opschrikken dat ik deze band weer volop ga volgen. Daarvoor is de muziek te doordeweeks. Dat de kwaliteiten die Vargsang wl heeft vervolgens door een slechte productie en mix deels om zeep worden geholpen, is extra spijtig. Wie echter zweert bij de no-nonsense aanpak en de orthodox satanische hype maar niets vindt, kan hier best wat plezier aan beleven.
Tracklist:
1. The Roots Of Hate
2. Praise The Dead
3. In The Mist Of Night
4. The Cosmic Gate
5. Lifeless Eternal
6. Of Sickness And Lust
7. Captured In The Dark
8. There Is No Heaven
9. Begotten
10. Chains Of Life
