Op deze full-length draait het vooral om een duistere, post-apocalyptische sfeer. Als rode draad lopen emotionele ervaringen met betrekking tot de dood in verschillende verschijningsvormen door het geheel. De ruimtelijke productie creert veel diepte en accentueert samen met de dreunende toms en pauken en de echo in de zangpartijen de sfeer op gepaste wijze. Dit is meteen te horen in The Silence Of Abel en Deaths Golden Temple, die het apocalyptische hoorspel inluiden met doomriffs en atmosferische leads. Het maakt direct duidelijk dat de Duitsers op deze opvolger minder vaak vol gas geven dan op het debuut Consolamentum. Pas halverwege barst het blastbeatgeweld los om later weer terug te keren naar de trage aanvangsriffs en een epische lead in de opener waar je kippenvel van krijgt.
Ook laten de oosterburen horen goede songwriters te zijn. Er is veel werk en zorg aan dit hoofdstuk besteed. Dit zorgt ervoor dat het een lange houdbaarheid heeft en bovendien blijft groeien. Met een gemiddelde van acht minuten bevatten de meeste tracks veel tempowisselingen, die goed in elkaar overgaan, en waarbij tevens het karakter van de nummers goed behouden blijft. Bovendien is The Dead Of The World een geheel waarbinnen de individuele tracks elkaar versterken. Hoogtepunten zijn er legio: of het nu de opener is, het eerder dit jaar verschenen Deathless Light of het prachtige, grootse The Dark Tomb Shines. Er staan weinig minder goede ideen op, of het moeten al bepaalde riffs in Black Ember en Unlocking Tiamat zijn. Een mogelijk nadeel voor luisteraars is dat het door de lengte soms langdradig (de tweede helft van Mortui Mundi) wordt en het daardoor niet overal de aandacht vasthoudt.
The Dead Of The World zou wel eens hoog in de lijstjes terecht kunnen komen van metalfans die ook Venereal Dawn van Dark Fortress daarin hebben staan. Ascension kiest voor een soortgelijke aanpak met lange, sfeervolle epische tracks met een spirituele inslag. De meeste daarvan zijn boeiend genoeg om dit tweede, monolithische werkstuk tussen Kerst en Oudejaarsavond (en uiteraard daarna) nog meerdere malen te beluisteren. Zeker de fans van Secrets Of The Moon, Deathspell Omega en soortgelijke bands raad ik deze plaat aan om eens te gaan checken.
Tracklist:
1. The Silence Of Abel
2. Death's Golden Temple
3. Black Ember
4. Unlocking Tiamat
5. Deathless Light
6. The Dark Tomb Shines
7. Mortui Mundi
.jpeg){kind=small}
