Soen debuteerde ijzersterk met Cognitive (2012). De formatie, met drummer Martin Lopez (ex-Opeth en ex-Amon Amarth) en bassist Steve DiGiorgio (onder andere ex-Death en ex-Testament) speelde handig in op het gat dat Tool cre�erde met het uitstellen van het vijfde album. Het zal niet de intentie geweest zijn om de eigenzinnige band te kopi�ren, maar de invloeden waren destijds wel duidelijk aanwezig.

Op Tellurian worden de zaken anders aangepakt. Weliswaar zijn de invloeden van Tool (en Opeth) nog steeds aanwezig, toch laat het tweede album een duidelijkere eigen identiteit horen. Een progressievere band die een dynamischer en unieker geluid weet te produceren. Dit uit zich met name in de ritmegedreven songwriting en de verbeterde zang. Door de veelzijdigheid in ritmiek en het sterke eigen karakter van de songs, is een boeiend werkstuk ontstaan dat vele hoogtepunten in zich herbergt.

De progrock van Soen is gevarieerd. Het zijn vooral de atmosferische passages die het meest overtuigen. Hierdoor zijn het met name The Words en Pluton die mij het meeste luisterplezier bezorgen. Zanger Joel Ekel�f (Willow Tree) laat in deze songs horen over een zuivere, warme stem te beschikken en vooruitgang te hebben geboekt. Zijn zwoele vocalen overtuigen vooral tijdens de rustige gedeelten (zoals de harmonische zang in Kuraman). In de stevigere tracks missen zijn vocalen wat power, ook al is Koniskas hierop een goede uitzondering. De mooie, melancholische zanglijnen worden ondersteund door het gevarieerde gitaarwerk van Joakim Platbarzkis, zoals in Void. Jammer genoeg staat het gitaargeluid wat weggedrukt in de mix van David Bottrill (bekend van zijn werk met Tool en Muse) waardoor niet alle riffs er lekker uitspatten.

De productie van gitarist Joakim is dan ook mijn grootste punt van kritiek. Het geheel klinkt nogal oppervlakkig, waardoor met name het element kracht ontbreekt. Weliswaar staan de drums prominent in de mix, toch mist de plaat power. Bovendien zit er een wat vreemde tik in de basdrum. Wel zijn de syncopische ritmes indrukwekkend en de Zuid-Amerikaanse percussie erg sfeervol. Bassist Stefan Stenberg is een goede opvolger van Steve. De bas is minder prominent aanwezig dan op het debuut, doch goed hoorbaar.

Tellurian is een waardige opvolger van Cognitive. Het is een dynamischer geheel met een sterkere eigen identiteit. Door de matige mix en productie wordt niet het rendement gehaald dat erin zit. Dat is erg jammer want alle tracks zitten zowel muzikaal en vocaal goed in elkaar. Het album kent vele hoogtepunten en eigenlijk geen zwakke momenten. Een aanrader voor de liefhebber van progressieve rock.

Tracklist:
1. Komenco
2. Tabula Rasa
3. Kuraman
4. The Words
5. Pluton
6. Koniskas
7. Ennui
8. Void
9. The Other�s Fall