Voor dit retrobandje klopt alles wel. De productie klinkt warm, maar erg mat. De zanger durft te gillen, maar heeft een stem waar je aan moet wennen. Het past wel goed bij de sfeer en de muziek heeft epic metaltrekjes. Ik besef me heel goed dat deze muziek anno 2014 nauwelijks gewaardeerd wordt en hier en daar krijgt de band er flink van langs, maar ik ben het er absoluut niet mee eens. Ik hoor veel nieuwe traditionele metal en dit is nu net zon bandje waar de bezieling goed te horen is. Mausoleum Gate durft namelijk epossen op te bouwen van ongeveer tien minuten waar fatsoenlijk gesoleerd wordt, waar niet gekozen wordt voor de makkelijke riffs en waar je echt wel de achterliggende gedachten kan horen.
Neem bijvoorbeeld Lost Beyond The Sun, dat doet denken aan de hoogtijdagen van Iron Maiden. Je hoort het misschien niet in eerste instantie, maar het is een fantastisch nummer dat erg gevarieerd en sfeervol is. Mercenaries Of Steel is een geinige doorsnee stamper, maar het einde doet op een bepaalde manier aan Uriah Heep en Deep purple denken. Even lijkt Mausoleum Gate zichzelf te verliezen, om vervolgens door te zetten in het rammelende, maar dreigende There Must Be Demons. De titeltrack neemt weer lekker de tijd voor de opbouw. Het refrein klinkt meer als Open the muslim gate, wat het stiekem nog best actueel maakt.
Veel mensen zullen niets kunnen met de muziek van deze Finse band. Houd je echter van (het oude werk van) Manowar, Manilla Road en Iron Maiden en vind je brakke producties juist een pluspunt, dan zit je wel goed bij Mausoleum Gate. Dit zou een leuke support act kunnen zijn van een band als Portrait.
Tracklist:
1. Magic Of The Gypsy Queen
2. Demon Droid
3. Lost Beyond The Sun
4. Mercenaries Of Steel
5. There Must Be Demons
6. Mausoleum Gate
