Het uit Australi� afkomstige Electric Mary brengt typerende hardrock die simpelweg dertig jaar te laat komt. Meeliftend op de hardrockrevival van de afgelopen jaren, brengt de groep sprankelende melodie�n in een modern jasje en rockt er lustig op los. Invloeden zijn terug te vinden uit pakweg alle bands die ooit groot geworden zijn in het genre. Je kunt de groep wellicht het beste plaatsen naast bands als The Answer en Airbourne, waarin speelplezier de prioriteit heeft. Vernieuwend? Nee, natuurlijk niet! Goed? Ja, dikke prima!

De band is opgericht in 2003 en heeft al een aantal releases uitgebracht, met als laatste wapenfeit het album Electric Mary III uit 2011. Ondanks alle positieve reacties zijn de Aussies nog niet doorgebroken. Dat is jammer want Electric Mary verdient meer aandacht dan ze nu krijgt. De ep The Last Great Hope is daar het bewijs van. Daarop staan vijf tracks die grote klasse uitstralen.

Sweet Mary C en Welcome To The Otherside zijn tijdloze uptempo classic rocknummers, waarin je hoort dat er uitstekende muzikanten aan het werk zijn. Het swingende gitaarwerk van het duo Pete Robinson en Brett Wood is met elke riff raak en wordt prima ondersteund door de ritmesectie. Het is echter de heerlijke zang van Rusty Brown die mij het meest aanspreekt. Zijn stem heeft wel wat weg van Steven Tyler, maar dan zonder zich te overschreeuwen. Daarbij is hij prima in staat om je in de nummers te trekken, zoals tijdens het geweldige bluesy Almost Gone. Een goede en heldere productie maakt het geheel compleet en je kunt dan ook spreken van een prima werkje.

The Last Great Hope dient als een tussendoortje van het volgend jaar te verschijnen nieuwe studioalbum. Op het schijfje vind je vijf tracks waar Electric Mary lekker op los rockt. Het mag dan niet altijd even origineel zijn, het heeft toch klasse. In de toekomst verwacht ik dan ook zeker meer te horen van deze Australi�rs.

Tracklist:
1. Sweet Marcy C
2. Welcome To The Otherside
3. Nicotine
4. Almost Gone
5. So Cruel