De tijdmachine heeft Convent Guilt dus alleen figuurlijk genomen. Met oude opnameapparatuur en de juiste kringloopwinkel kom je al een heel eind. Ik hoef dan ook niemand te verklappen dat we hier te maken hebben met traditionele metal. Het geluid heeft iets warms, maar is erg oubollig. Het zal iets zijn waar de meeste mensen niet doorheen kunnen prikken. Tegenwoordig worden er genoeg demos gemaakt die beter klinken dan Guns For Hire, maar Convent Guilt is duidelijk uit op iets anders: de sfeer van de jaren tachtig herbeleven terwijl ze die zelf nooit bewust meegemaakt hebben.
Convent Guilt kan over het algemeen niet op veel lof rekenen en ergens is dat niet heel gek. Met name de matige productie zorgt voor een slechte eerste indruk. Ook ben ik ook niet weg van de vlakke zangpartijen. Ian Belshaw kan zich wat mij betreft beter focussen op zijn baspartijen. Toch is het songmateriaal helemaal niet slecht. De muziek zit heel degelijk in elkaar. Het niveau is heel constant en alle nummers hebben een kop en staart. Echt sterk wordt het nergens, maar de heren kunnen best een potje spelen, waardoor ik wel begrijp waarom een kwaliteitslabel als Cruz Del Sur met deze Australirs in zee is gegaan. De basis is er, maar Convent Guilt zal echt aan hun geluid moeten werken (en een goede zanger zoeken).
Tracklist:
1. Angels In Black Leather
2. Dont Close Your Eyes
3. Perverse Altar
4. They Took Her Away
5. Helldriver
6. Desert Brat
7. Convicts At Arms
8. Stockade